Ο Tάισον είχε κλείσει μία δεκαετία στην Ουκρανία. Ένιωθε αποδεκτός. Είχε σαρώσει ότι ομαδικά και ατομικά βραβεία υπήρχαν, ήταν αναγνωρισμένος, ένιωθε κομμάτι της τοπικής κοινωνίας.
Είχε βιώσει περιστατικά ρατσιστικής συμπεριφοράς στην Μέταλιστ (με θύμα τον συμπαίκτη του Πάπε Γκέιγ), όμως ουδέποτε είχε συμβεί κάτι τέτοιο στον ίδιο.
Εκείνο το απόγευμα στο Ντόνετσκ, έσπασε, διαλύθηκε σε χίλια κομμάτια. Οι οπαδοί της Ντινάμο Κιέβου άρχισαν να κάνουν ήχους μαϊμούς σε κάθε του επαφή με την μπάλα. Όπως είπε αργότερα: «ήταν η δυσκολότερη στιγμή της ζωής μου». Προσπάθησε να αφοσιωθεί στο παιχνίδι, αλλά ήταν μάταιο.
Στο 82ο λεπτό «έσπασε». Κλώτσησε την μπάλα επιδεικτικά στην εξέδρα και ύψωσε το μεσαίο του δάχτυλο στο πέταλο των φιλοξενουμένων. Αποβλήθηκε. Βγήκε από το γήπεδο, κλαίγοντας.
Ήταν η μία και μοναδική αποβολή του όσο έμεινε στην Ουκρανία: «Ξέρω ότι ήταν λάθος και δεν θέλω τα μικρά παιδιά που το είδαν να έχουν αυτή την εικόνα για μένα. Έπρεπε όμως να υπερασπιστώ τον εαυτό μου».
Εκείνο το βράδυ της 10ης Νοεμβρίου του 2019 πήρε την απόφαση να μην ανανεώσει το συμβόλαιο του με την Σαχτάρ και να φύγει. Ήθελε να παίξει μόνο σε μία ομάδα, την αγαπημένη του Ιντερνασιονάλ. Αρνήθηκε προτάσεις με περισσότερα λεφτά (Κορίνθιανς) για να γυρίσει μετά από 11 χρόνια, τον Απρίλιο του 2021 στην ομάδα της καρδιάς του, με τιμές λαϊκού ήρωα.
Ξεκίνησε εντυπωσιακά, παίζοντας πια ως πλέι-μέικερ και όχι ως εξτρέμ, είχε διαδοχικά γκολ στα ντέρμπι μίσους της πόλης απέναντι στην Γκρέμιο (ένα εξ’ αυτών την έστειλε ακόμα πιο κοντά στον υποβιβασμό), όμως έπεσε σε μία περίοδο που η Ιντερνασιονάλ άλλαξε τέσσερις προπονητές.
Η πίεση ως προς το πρόσωπο του ήταν αφόρητη και παρά τα 8 γκολ σε 63 παιχνίδια με την φανέλα της, στο τελευταίο πρωτάθλημα έχασε την φανέλα του βασικού, έμοιαζε εξιλαστήριο θύμα για ότι στραβό υπήρχε στην ομάδα. Η επιστροφή στην Ευρώπη ήταν πια μονόδρομος…
ΤΑ «ΧΡΥΣΑ» ΠΟΔΙΑ ΤΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΙ ΤΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ
Σε κάθε του βήμα κουβαλάει μαζί του τον Χριστό και την Παναγία! Στις γάμπες του έχει χτυπήσει δύο από τα πιο αναγνωρίσιμα τατού στον κόσμο του ποδοσφαίρου, θέλοντας να δείξει την πίστη του σε αυτούς που τον βοήθησαν να μην χάσει ποτέ το μονοπάτι και τον προσανατολισμό του.
Πιστεύει ότι όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο και δεν μετάνιωσε ποτέ, που πέρασε τα καλύτερα ποδοσφαιρικά του χρόνια στην Ουκρανία. Το καλοκαίρι του 2019, η Μίλαν τον ήθελε πολύ, αλλά η Σαχτάρ Ντόνετσκ ζητούσε ακατέβατη την ρήτρα του (30 εκατομμύρια ευρώ), ενώ οι ροσονέρι ανέβηκαν μέχρι τα 20. Η μεγάλη μεταγραφή δεν έγινε ποτέ και άλλη τέτοια μεγάλη ευκαιρία δεν εμφανίστηκε ποτέ ξανά στην καριέρα του. Μερικά χρόνια νωρίτερα, η Τσέλσι ήταν αυτή που ενδιαφέρθηκε έντονα, όμως το όνειρο της Premier League έμεινε ανεκπλήρωτο εν αντιθέσει με άλλους συμπαίκτες του στην Σαχτάρ (Ντόουγκλας Κόστα, Φρεντ, Ουίλιαν Λουίζ Αντριάνο), που έκαναν το μεγάλο άλμα. Ακόμα κι έτσι όμως δηλώνει απόλυτα ευτυχισμένος από τις ποδοσφαιρικές του επιλογές, δεν θα άλλαζε τίποτα αν γυρνούσε πίσω το χρόνο.
ΟΙ ΔΥΟ ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΠΟΥ ΤΟΝ «ΔΙΕΛΥΣΑΝ» ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ
Το 2022 ήταν μία χρονιά που ο Τάισον βίωσε δύο τεράστιες απώλειες από την ζωή του, που τον επηρέασαν πολύ και αγωνιστικά. Στις 22 Φεβρουαρίου ο 39χρονος Λεάντρο Μπαρσέλος Φρέντα, ένας από τα μεγαλύτερα αδέρφια του Βραζιλιάνου ποδοσφαιριστή με τον οποίο είχε εκπληκτική ομοιότητα, βρίσκεται νεκρός υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες έξω από συγκρότημα κατοικιών στην Φλοριανόπολις. Οι αυτόπτες μάρτυρες καταθέτουν ότι (προφανώς υπό την επήρεια ουσιών) προσπάθησε να διαρρήξει κάποιο σπίτι και μόλις έγινε αντιληπτός τράπηκε σε φυγή. Διάφροι περίοικοι τον ακινητοποίησαν, εντούτοις όταν η αστυνομία έφτασε τον βρήκε χωρίς ζωτικά σημάδια. Μερικούς μήνες αργότερα (4 Οκτωβρίου) έφυγε από επάρατη νόσο και ο πατέρας του, Αντμίρ, με τους δύο αυτούς θανάτους να επηρεάζουν πάρα πολύ ψυχολογικά τον Τάισον, που τα τελευταία χρόνια είδε και την μητέρα του να δίνει μάχη με πολύ σοβαρή ασθένεια.
H «ΣΕΛΕΣΑΟ» ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΜΟΥΝΤΙΑΛ
Συνεργάστηκε μαζί του στην Ιντερνασιονάλ την σεζόν 2008-09 και πάντα τον είχε σε τεράστια εκτίμησε. Ο Τίτε ήταν ο άνθρωπος που κάλεσε για πρώτη φορά τον Τάισον στην Εθνική Βραζιλίας το καλοκαίρι του 2016, αυτός που τον έχρισε διεθνή, αυτός που τον πήρε στην αποστολή του Μουντιάλ της Ρωσίας (2018). Εκεί, μπορεί να μην έπαιξε λεπτό, όμως θα έχει να λέει πως φόρεσε 8 φορές την φανέλα της «σελεσάο», πραγματοποιώντας το μεγάλο του ποδοσφαιρικό όνειρο.
ΜΙΚΡΑ – ΜΙΚΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΙΕΡΑ ΤΟΥ
* Έγινε πατέρας από τα 20 του, πριν καν βγάλει δίπλωμα οδήγησης με την 14χρονη Μαρία Εντουάρντα να είναι ο καρπός με την τότε σχέση του, ενώ απέκτησε το δεύτερο του παιδί (Σαντιάγκο) πριν από τέσσερις μήνες.
*Επί σειρά ετών ήταν ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης στο ρόστερ της Σαχτάρ Ντόνετσκ με ετήσιες απολαβές τριών εκατομμυρίων ευρώ.
* Το 2009 ο γνωστός αρθρογράφος της Ιντερνασιονάλ Βιανέι Καρλέτ έγραψε κάτι για αυτόν, που μνημονεύεται μέχρι σήμερα: Τάισον ή Μέσι; «Το μέλλον θα δείξει ποιος από τους δύο θα αποδειχθεί καλύτερος»!
* Αν το 2016 δεν ερχόταν η κλήση στην Εθνική Βραζιλίας από τον Τίτε ήταν αποφασισμένος να αγωνιστεί στην Εθνική Ουκρανίας, αφού είχαν ξεκινήσει οι σχετικές διαδικασίες!
* Είχε ασίστ μέσα στο «Καραϊσκάκης» στο 1-2 της Μέταλιστ Χάρκιβ επί του Ολυμπιακού, που έστειλε τους Ουκρανούς στα προημιτελικά του Europa League το 2012.
* Είναι ο μοναδικός παίκτης στην ιστορία του Europa League που σκόραρε επί 7 συνεχόμενες σεζόν!
