Cookie Consent by Free Privacy Policy Generator
Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

O σώζων εαυτόν σωθήτω!

Δημοφιλή

To όνειρο για κεντρική διαχείριση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων της Super League αποδείχθηκε απατηλό και ο πυρετός ανεβαίνει στα ύψη, αφού όλα δείχνουν πως οι ομάδες θα ψάχνουν να βρουν συμβόλαιο μέχρι την τελευταία στιγμή.

Είναι το πρώτο και πιο σημαντικό έσοδο όλων των ομάδων. Σε κάποιες εξ’ αυτών το μοναδικό. Καλύπτει τουλάχιστον το 50% του ετήσιου προϋπολογισμού σε ορισμένους συλλόγους με πενιχρά εμπορικά και χορηγικά έσοδα, το ποσοστό ανεβαίνει ακόμα περισσότερο! Για να το πούμε με απλά λόγια. Δίχως τηλεοπτικό συμβόλαιο, οι περισσότερες ομάδες δεν θα μπορούσαν να κατέβουν στο πρωτάθλημα, να υφίστανται ως επαγγελματικά σωματεία.

Για άλλη μία χρονιά, το όνειρο για κεντρική διαχείριση αποδεικνύεται απατηλό, χωρίς απαραίτητα να φταίνε μόνο οι ομάδες. Είναι τέτοιο το επιχειρηματικό τοπίο στο ελληνικό ποδόσφαιρο, που ούτε τα ενδιαφερόμενα τηλεοπτικά δίκτυα, αλλά ούτε και όλες οι ομάδες ενδιαφέρονται για ένα ενιαίο πακέτο, που σε βάθος χρόνου θα βοηθούσε στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας.

ΟΝΕΙΡΟ ΑΠΑΤΗΛΟ

Οι τελευταίες εξελίξεις λένε ότι το ενδεχόμενο ενιαίας διαχείρισης είναι πιο χλωμό από ποτέ. Όχι μόνο γιατί οι πιο εμπορικές ομάδες έβγαλαν την ουρά τους απ’ έξω, εκτιμώντας ότι από μόνες τους μπορούν να βρουν συμβόλαιο με πολύ μεγαλύτερα έσοδα, αλλά και γιατί οι δύο συνδρομητικές πλατφόρμες (Nova, Cosmote) δείχνουν να έχουν εστιάσει σε ένα άλλο «φιλέτο» το ελκυστικό πρωτάθλημα της Premier League.

Το σίγουρο είναι πως κανένα κανάλι δεν δείχνει καν να συζητά ένα πακέτο που από τον συνεταιρισμό κοστολογήθηκε ετησίως με ένα ποσό που άγγιξε τα 60 εκατομμύρια ευρώ. Τα χρήματα κρίθηκαν υπερβολικά από την αγορά, που δεν μπορεί να κάνει απόσβεση σε μία τόσο μεγάλη επένδυση.

Τόσο η Cosmote, όσο και η Nova δείχνουν να έχουν ως πρώτο στόχο το τηλεοπτικό πακέτο της Premier League για την τριετία 2022-25 που έχει βγει στο παζάρι. Ο χαμένος αυτής της μάχης, αυτόματα θα πάρει προβάδισμα για το αποκούμπι της Super League, αφού θα έχει διαθέσιμα μετρητά και τηλεοπτικό χρόνο που θα πρέπει να γεμίσει.

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν τρεις τάσεις στους συλλόγους του συνεταιρισμού. Το μπλοκ των «μικρών» και «μικρομεσαίων» (περίπου 6-7) ομάδες που θα προσπαθήσουν να πουλήσουν πακέτο τα δικά τους δικαιώματα. Το μπλοκ των ομάδων που έχουν ήδη τηλεοπτική στέγη (Άρης, Ατρόμητος, ΠΑΣ Γιάννενα) και παρακολουθούν από πιο μακριά και με λιγότερο άγχος τις εξελίξεις και το γκρουπ της πρώτης πεντάδας που εκτιμά πως μπορεί να διαπραγματευτεί κάθε μία τα δικά της τηλεοπτικά δικαιώματα.

SUPER LEAGUE TV

Τους τελευταίους μήνες κυκλοφόρησε ένα σενάριο που ήθελε την δημιουργία της Super League TV, μιας πλατφόρμας στα πρότυπα του PAOK TV, που θα μπορούσε να μεταδίδει τα παιχνίδια του πρωταθλήματος με το σύστημα pay per view, όμως το εγχείρημα μοιάζει να στερείται ρεαλιστικών πιθανοτήτων.

Όχι μόνο λόγω του μεγάλου εμπορικού ρίσκου (οι περισσότερες ομάδες έχουν μάθει να πορεύονται στα σίγουρα), αλλά και επειδή θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο και ασύμφορο να πληρωθούν ρήτρες για να σπάσουν τα υπάρχοντα συμβόλαια τους, οι τρεις ομάδες που έχουν τηλεοπτική στέγη. Το πρότζεκτ αυτό δεν έχει εγκαταλειφθεί για μελλοντική χρήση, αλλά προς το παρόν μάλλον χρησιμοποιείται ως αντιπερισπασμός και διαπραγματευτικό όπλο, παρά ως σενάριο με ρεαλιστικές πιθανότητες να υλοποιηθεί.

Τι σημαίνουν όλα αυτά με απλά λόγια; Πως δύο μήνες πριν από την σέντρα του πρωταθλήματος, το τηλεοπτικό θερμόμετρο ανεβαίνει στα ύψη, αφού οι περισσότερες ομάδες είναι άστεγες. τουτέστιν έχουν το μεγαλύτερο προσδοκώμενο έσοδο τους για την νέα σεζόν στον αέρα!

Κι αν για τους μεγάλους (Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Παναθηναϊκός) υπάρχει η βεβαιότητα πως αργά ή γρήγορα κάπου θα κλείσουν με τα λεφτά που θέλουν, για τους υπόλοιπους τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά. Κι αυτό γιατί η εμπορική τους δύναμη φθίνει, όσο το ενδιαφέρον για το «προϊόν» λιγοστεύει, ενώ είναι δεδομένο ότι πρώτα θα κλείσουν οι λεγόμενες «μεγάλες» ομάδες και το δικό τους «πακέτο» είναι αυτό που θα μείνει τελευταίο, επομένως θα πάρει τα χρήματα που θα περισσέψουν από την αγορά. To «χοντρό» παιχνίδι τώρα αρχίζει…

ΠΟΣΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΙΛΙΓΓΟ

Το να συγκρίνεις τα χρήματα που εισπράττουν οι ελληνικές ομάδες από τα τηλεοπτικά τους δικαιώματα σε σχέση με αυτές του εξωτερικού είναι μία καλή αφορμή για να… βάλεις τα κλάματα. Ας δώσουμε ένα παράδειγμα. Η ουραγός ομάδα της περσινής Premier League έβαλε στα ταμεία της 96 εκατομμύρια λίρες, αφού τα ετήσια έσοδα από την πώληση των δικαιωμάτων της Premier League σε όλο τον κόσμο αγγίζει τα 3 δις ετησίως!

Στις περισσότερες προηγμένες χώρες (αν όχι σε όλες) η διαχείριση των δικαιωμάτων είναι κεντρική και η μοιρασιά βασίζεται και σε αγωνιστικά κριτήρια, αλλά δεν δημιουργεί συνθήκες ακραίας ανισότητας, το αντίθετο μάλιστα.

Την ώρα που και τα Top-5 πρωταθλήματα (Αγγλία, Ισπανία, Ιταλία, Γερμανία, Γαλλία) έχουν κεντρική διαχείριση με ποσά απλησίαστα για τα ελληνικά δεδομένα, στην Πορτογαλία παρατηρείται το δικό μας μοντέλο, αφού οι Big-3 έχουν καταφέρει να ξεφύγουν από τις υπόλοιπες ομάδες και να επιβάλλουν τους δικούς του κανόνες.

Οι τρεις μεγάλοι (Μπενφίκα, Πόρτο, Σπόρτινγκ) διαπραγματεύτηκαν και βρήκαν δεκαετή κλειστά συμβόλαια με την NOS που αποτελεί και επίσημο χορηγό της λίγκας, που εκτός από τηλεοπτικά δικαιώματα περιλαμβάνουν διαφήμιση φανέλας (πλην της Μπενφίκα), αλλά και διαφημίσεις στο γήπεδο. Τα ποσά προκαλούν ζάλη, αφού η Σπόρτινγκ συμφώνησε για 515 εκατομμύρια ευρώ, η Μπενφίκα για 400 και η Πόρτο για 457, πάντα για δεκαετή κλειστά συμβόλαια, τα οποία υπεγράφησαν πριν από τρία χρόνια και τρέχουν ακόμα.

Τα νούμερα σε άλλες λιγότερο προηγμένες λίγκες (αλλά με μεγάλες αγορές) προκαλούν ζάλη. Στην Τουρκία οι ομάδες μοιράζονται ετησίως 458 εκατομμύρια ευρώ από την πενταετή συμφωνία με την DigiTurk που εκπνέει το καλοκαίρι του 2022, στο Βέλγιο η συμφωνία που υπεγράφη πέρσι έφτασε στα 103 εκατομμύρια ευρώ, ενώ στα 80 εκατομμύρια ευρώ αποτιμάται η συμφωνία για την πώληση των δικαιωμάτων της ολλανδικής Eredivisie.

Αυτές οι συμφωνίες αφορούν μόνο την πώληση των εγχώριων δικαιωμάτων, οι λίγκες / ομάδες παίρνουν επιπλέον χρήματα, αφού πολλά από αυτά τα πρωταθλήματα πωλούν τα δικαιώματα τους και στο εξωτερικό.

Η τελευταία σούμα για τα χρήματα που πήραν οι ομάδες της Super League πέρσι αποτιμάται περίπου στα 50 εκατομμύρια ευρώ, ποσό όχι και τόσο άσχημο για μία χώρα με μικρή αγορά 10 εκατομμυρίων ευρώ, με ελάχιστη εξωστρέφεια προς το εξωτερικό. Κι εκεί ίσως πρέπει να στοχεύσουν στο μέλλον οι ελληνικοί σύλλογοι, στην βελτίωση της θέσης τους στην παγκόσμια αγορά…

*Οι πιο πρόσφατες έρευνες δείχνουν συρρίκνωση της θέασης ποδοσφαίρου στην τηλεόραση και ραγδαία άνοδο στις εφαρμογές μέσω κινητών και τάμπλετ, κάτι που αλλάζει τους κανόνες του τηλεοπτικού παιχνιδιού.

ΤΟ «ΚΑΝΟΝΙ» ΣΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΤΟΠΙΟ!

Η κρίση που προκάλεσε η πανδημία υπενθύμισε ένα πράγμα: πως μερικές υπογραφές πάνω σε συμβόλαια, δεν σημαίνει απαραίτητα και τήρηση τους. Η μεγαλειώδης συμφωνία της γαλλικής λίγκας με τον μιντιακό κολοσσό MediaPro για τα τηλεοπτικά δικαιώματα της Ligue 1 έκανε τις ομάδες να πανηγυρίζουν. Τα λεφτά που θα έπαιρναν δεν είχαν σε τίποτα να ζηλέψουν αυτά των ισπανικών, των γερμανικών ή των ιταλικών ομάδων.

Το εξωπραγματικό συμβόλαιο που θα έδινε 814 εκατομμύρια ευρώ ετησίως αποδείχθηκε φούσκα, αφού μόλις στον τέταρτο μήνα της ισχύς του, η MediaPro επικαλέστηκε αδυναμία λόγω πανδημίας να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της. Για να το πούμε λαϊκά: βάρεσε κανόνι και μαζί της λίγο έλειψε να συμπαρασύρει όλο το γαλλικό ποδόσφαιρο που είχε κάνει τους προϋπολογισμούς του, υπολογίζοντας σε χρήματα που δεν ήρθαν ποτέ.

Η γαλλική κυβέρνηση με πακέτο στήριξης έσωσε τα πράγματα, όμως η αγορά μοιραία εξισορρόπησε. Παρότι το Canal+ έκανε μία σχετικά γενναιόδωρη πρόταση, όμως προς γενική έκπληξη η γαλλική λίγκα υπέγραψε τριετές συμβόλαιο συνεργασίας με τον ιντερνετικό κολοσσό Amazon, έναντι 275 εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο.

Μία συμφωνία ιστορικής σημασίας, αφού για πρώτη φορά ένας μη παραδοσιακός τηλεοπτικός σταθμός γίνεται ο βασικός τηλεοπτικός πάροχος ενός εκ των πέντε κορυφαίων πρωταθλημάτων της Ευρώπης.

Ένα δείγμα αυτού που έρχεται, αφού το «τηλεοπτικό» τοπίο αλλάζει με ταχύτατους ρυθμούς. Πλην της Amazon στον χώρο του ζωντανού τηλεοπτικού θεάματος έρχονται με φόρμα κι άλλες πλατφόρμες όπως το Facebook, το Youtube ακόμα και το Twitter που σταδιακά γίνονται σημαντικοί παίκτες στο τηλεοπτικό τοπίο, έχοντας ήδη δικαιώματα για live streaming αθλητικών γεγονότων (σε συγκεκριμένες γεωγραφικές ζώνες και σε πιλοτικό ακόμα επίπεδο), έχοντας την πολυτέλεια του παγκόσμιου brand που τους επιτρέπει να έχουν παγκόσμια διείσδυση, αλλά και δεδομένη εμπορική επιτυχία.

Τι σχέση έχουν όλα αυτά με την Ελλάδα και την ταπεινή Super League; Άμεσα, καμία. Στο εγγύς μέλλον όμως δεν αποκλείεται να δούμε ενδιαφέρον από μη συμβατικές πλατφόρμες που δεν έχουν καμία σχέση με την συνδρομητική τηλεόραση που γνωρίζουμε σήμερα. Το μόνο που πρέπει να κάνει το ελληνικό ποδόσφαιρο, είναι να αποβάλλει την τοξικότητα, ώστε να βελτιώσει την εμπορική του αξία. Μόνο έτσι, υπάρχει φως στον ορίζοντα…

Προηγούμενο άρθροΜια αγαπημένη συνήθεια…
Επόμενο άρθροΤόσο κοντά, τόσο μακριά

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ


Τελευταία νέα

Το κόλπο γκρόσο της Κλαμπ Μπριζ με τον Ιγκόρ Τιάγκο

Το περασμένο καλοκαίρι, πολύ πριν ο ΠΑΟΚ ασχοληθεί με τον Κίριλ Ντεσπόντοφ, επικοινώνησε ξανά με την Λουντογκόρετς για έναν...

Στην ίδια κατηγορία