Ο Τόλης Αρμενάκης επέστρεψε στον ΠΑΟΚ για την ένατη του σεζόν με την «ασπρόμαυρη» φανέλα. Ο διεθνής βολεϊμπολίστας μιλά στη FORZA για τις διαφορές που συναντά σε σχέση με τον ΠΑΟΚ των περασμένων ετών, τους στόχους του αλλά και τον νέο του ρόλο, ενώ δεν κρύβει και τα αισθήματα του για την ομάδα.
Πως ήρθε η πρώτη σου επαφή με το βόλεϊ;
«Η πρώτη μου επαφή με το βόλεϊ ήρθε αφού είχα κλείσει τα 15 μου χρόνια. Μέχρι εκείνη την εποχή ασχολούμουν με το πόλο και για κάποιους προσωπικούς λόγους ήθελα να σταματήσω από την πισίνα. Ο κολλητός μου ήταν ο ανιψιός του τότε προπονητή της ΧΑΝΘ και έριξε την ιδέα να δοκιμάσουμε με το βόλεϊ. Έτσι ξεκίνησα».
Πότε αντιλήφθηκες ότι θα το ακολουθήσεις επαγγελματικά;
«Το αντιλήφθηκα για τα καλά όταν κλήθηκα στην Εθνική Ανδρών το 2001. Ήταν κάτι πρωτόγνωρο, αφού ήταν η πρώτη μου κλήση, απευθείας στην ανδρών. Τότε είπα ότι αυτό το σπορ μου αρέσει και θα κυνηγήσω να κάνω καριέρα».
Αγωνίζεσαι για ακόμα μια φορά στον ΠΑΟΚ. Τι διαφορετικό έχει για εσένα αυτή η ομάδα;
«Από μικρός ήμουν φίλαθλος του ΠΑΟΚ. Είναι πολύ όμορφο να παίζεις για την ομάδα που υποστηρίζεις. Είμαστε βέβαια για επαγγελματίες αθλητές και κάνουμε την δουλειά μας όσο καλύτερα μπορούμε στην κάθε ομάδα. Το να αγωνίζεσαι όμως για την ομάδα που υποστηρίζεις έχει μια γλύκα παραπάνω».
Ποιοι οι φετινοί σας στόχοι;
«Οι στόχοι της ομάδας έχουν αλλάξει κατά πολύ σε σχέση με την τελευταία φορά, που ήμουν αθλητής εδώ. Ο ΠΑΟΚ έχει αναβαθμιστεί πολύ σε όλα τα επίπεδα και πλέον ανήκει στις πρώτες θέσεις. Σε αυτό το δρόμο κινούμαστε όλοι πλέον, διοίκηση και παίκτες. Δουλεύουμε καθημερινά και ελπίζουμε στο τέλος να ανταμειφτούμε και να χαρίσουμε τίτλους στον κόσμο».
Αντί για την γνώριμη θέση του διαγώνιου, φέτος σε βλέπουμε σε αυτή του κεντρικού. Είναι εύκολη η προσαρμογή;
«Δεν είναι συχνό φαινόμενο. Υπάρχουν κάποιοι αθλητές που έχουν την έφεση και μπορούν να παίξουν πάνω από μια θέση. Κάποιοι πιστεύουν ότι ένας από αυτούς είμαι και εγώ. Δεν είναι κάτι εξωπραγματικό, βέβαια, ο κεντρικός μπλοκέρ είναι μια θέση που χρειάζεται κυρίως το μπλοκ. Σαν διαγώνιος έχω αποδείξει ότι είμαι από τους κορυφαίους μπλοκέρ στην Ελλάδα. Πιστεύω ότι με την προπόνηση και την επανάληψη θα καταφέρω να προσαρμοστώ όσο καλύτερα γίνεται σε αυτό το ρόλο, βοηθώντας τον ΠΑΟΚ να κατακτήσει τους στόχους του».
Ποιες ήταν οι καλύτερες και ποιες οι πιο δύσκολες στιγμές τις καριέρας σου;
«Θα ξεκινήσω από τις δύσκολες που ήταν οι φορές που δεν καταφέραμε να περάσουμε στα τελικά του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος με την Εθνική, αλλά και ο αποκλεισμός στα προημιτελικά. Στις καλύτερες, η τρίτη θέση με τον ΠΑΟΚ το 2013. Τότε ήταν δύσκολα χρόνια, καμία σχέση με σήμερα. Ήταν μια υπέρβαση που ήρθε με πολύ κόπο και πόνο. Είχα ένα τραυματισμό και έπρεπε να μείνω έξω για ένα μήνα, και τελικά επέστρεψα μέσα σε τρεις μέρες!»
Τι περιλαμβάνει η καθημερινότητα σου;
«Θα σηκωθώ επτάμιση το πρωί για να ετοιμάσω τον γιο μου για το σχολείο. Μετά υπάρχει η πρωινή προπόνηση μέχρι τις 12. Θα επιστρέψω στο σπίτι και μετά το φαγητό θα ξεκουραστώ. Γενικά προσπαθώ να είμαι συνεπής στις υποχρεώσεις μου με την ομάδα και τις υπόλοιπες ώρες να τις περνάω στο σπίτι μου με την οικογένεια μου».
