Πέρασε ένας ολόκληρος (ποδοσφαιρικός) γύρος, ογδόντα τρεις μέρες για την ακρίβεια, όταν η πράξη αυτοθυσίας του Μούσα Ουγκέ, που τραυματίστηκε σοβαρά στην προσπάθειά του να προστατέψει την εστία του ΠΑΟΚ στο ντέρμπι του «Κλεάνθης Βικελίδης» απέναντι στον Άρη, αποτέλεσε το καλύτερο παράδειγμα για να αντιληφθούμε πως είναι να θυσιάζεις τον εαυτό σου για να ωφεληθούν οι άλλοι και όχι εσύ…
Εκείνο το βράδυ της 13ης Δεκεμβρίου του 2020, ο Σενεγαλέζος αμυντικός, δανεικός χωρίς «οψιόν» αγοράς από την Μπαρτσελόνα, μας έδειξε ποιες (πρέπει να) είναι αυτές οι θυσίες, στις οποίες οφείλουν να υποβάλλονται όλοι οι παίκτες, υποτάσσοντας το «εγώ» τους κάτω από το «εμείς», και επιδεικνύοντας αλτρουισμό σε φάσεις τις οποίες δεν προβλέπει το… συμβόλαιο τους!
ΘΥΣΙΑ ΚΑΙ ΑΡΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΗΤΤΑ
Ο Μούσα στα μάτια πολλών αποτελεί την επιτομή της προσπάθειας, της αφοσίωσης και της αυτοθυσίας σε έναν στόχο. Σε πολλά αποδυτήρια κυριαρχεί η λέξη «sacrifice», που σημαίνει θυσία. Ο Ουαγκέ ξέρει καλά ότι χωρίς θυσίες και χωρίς αυτοθυσία, κανένας ποδοσφαιριστής δεν μπορεί να προχωρήσει. Ποτέ δε θα φτάσει ψηλά. Μεγάλωσε (ποδοσφαιρικά) σ’ ένα περιβάλλον, όπου κυριαρχούσε το περίφημο μότο «Mes que un club» («Κάτι παραπάνω από μια ομάδα»), ωστόσο έχει αναδείξει σε μότο του, το «refuse to lose» («αρνούμαι να χάσω») προκειμένου να τονώσει τη δική του αυτοπεποίθηση.
Πάντα υπάρχουν οι δύο όψεις του νομίσματος. Η μία όψη λέει ότι στη ζωή πρώτα πρέπει να διασφαλίζεις την υγεία σου, πόσο μάλλον ένας ποδοσφαιριστής, που γνωρίζει καλά πως η καριέρα του εξαρτάται από το σώμα του. Άρα, καλύτερα να αφήσει να μπει το γκολ, παρά να βάλει σε κίνδυνο την καριέρα του. Η άλλη όψη λέει ότι κάνεις το σωστό. Πέφτεις στη μάχη. Με κάθε κόστος. Εξάλλου και οι τραυματισμοί είναι μέσα στο παιχνίδι.
Ένα παιδί που μετρούσε μόλις τέσσερις μήνες στην Ελλάδα, φρόντισε να καταλάβει αφ’ ενός που βρίσκεται, αφ’ ετέρου να βάλει την ομάδα πάνω απ’ όλα και να θυσιαστεί γι’ αυτήν. Αυτομάτως κέρδισε τον σεβασμό όλων, τίμησε τη φανέλα που φορούσε και τον κόσμο που εκπροσωπούσε πάνω στο χορτάρι. Έγινε «ένας από εμάς», κέρδισε τον σεβασμό όλων μας.
Ο Ουαγκέ είναι, πλέον, ένας ήρωας στα μάτια των οπαδών του «Δικεφάλου». Μια βόλτα στα social media αρκούσε για να αντιληφθεί κανείς τον σεβασμό που εισέπραττε από τους φιλάθλους. «Από εδώ και πέρα θα είσαι ένας από εμάς», του έγραφαν οι ίδιοι που μερικές εβδομάδες νωρίτερα δε δίσταζαν να τον χαρακτηρίσουν άχρηστο, βγάζοντας γρήγορα λανθασμένα συμπεράσματα.
Τα μηνύματα αγάπης και συμπαράστασης προς το πρόσωπο του Σενεγαλέζου ποδοσφαιριστή συνεχίζονται όλο αυτό το διάστημα, «καταλαβαίνω ότι στα μάτια των οπαδών του ΠΑΟΚ είμαι ένας ήρωας, έτσι με κάνουν να νιώθω, μου έχουν δείξει και δώσει τεράστια αγάπη με τα μηνύματά τους στα social media», λέει σε φίλους και γνωστούς όταν αναφέρεται στην ιδιαίτερη σχέση που έχει αναπτύξει με τους φίλους της ομάδας τους οποίους σχεδιάζει να ευχαριστήσει με μια ξεχωριστή ανάρτηση.
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ
Τον περασμένο Ιανουάριο οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ δεν το πολύ σκέφτηκαν και έδωσαν το «PAOK TV Play of the Month» άνευ ψηφοφορίας στον άτυχο Μούσα Ουαγκέ. «Στο ποδόσφαιρο έχουμε μάθει να κρίνουμε πολύ γρήγορα, πολύ βιαστικά και πολύ σκληρά ενίοτε βασισμένοι σε ποδοσφαιρικά κλισέ που μας έχουν γίνει βίωμα. Μια λογική που μετά το ματς Άρης-ΠΑΟΚ θα πρέπει όλοι να τη σκεφτούμε δύο φορές πριν την εκστομίσουμε», σχολίαζαν, τότε, οι «ασπρόμαυροι».
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Ο 22χρονος ποδοσφαιριστής, όντως, ήθελε τον χρόνο του για να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα, στις νέες συνθήκες ζωής στη Θεσσαλονίκη. Όμως, όταν ο Πάμπλο Γκαρσία άρχισε να του δείχνει εμπιστοσύνη, ήρθε ο σοβαρός τραυματισμός.
Ο Μούσα παραμένει αισιόδοξος κοιτάζοντας το μέλλον του. «Θα ήθελα κάποια στιγμή στο μέλλον να έρθω στην Ελλάδα, άλλωστε ακόμα έχω συμβόλαιο με τον ΠΑΟΚ, ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει», λέει σ’ όσους επικοινωνούν μαζί του, όμως αυτή τη στιγμή αυτό που προέχει «είναι να ακολουθήσω το πρόγραμμα αποθεραπείας και όχι τα ταξίδια…»
Ο ΠΑΟΚ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ
Ο Μούσα παραμένει ένα κλειστό παιδί, το οποίο γνωρίζει ότι μπροστά του υπάρχει ένας «Γολγοθάς». Ανηφόρα. Ξέρει καλά ότι ο σοβαρός τραυματισμός είναι ένα πίσω βήμα για την καριέρα του. Μετά το χτύπημα στο δοκάρι, έπεσε κάτω και απλά έπιασε το πρόσωπο του. Δεν είπε το παραμικρό. Το ίδιο και στα αποδυτήρια.
Ο γιατρός του «Δικεφάλου», Γιάννης Ράλλης, δεν μπορούσε να κάνει ασφαλή διάγνωση στο γήπεδο, όμως από την πρώτη στιγμή γνώριζε καλά, ότι κάτι πολύ σοβαρό είχε συμβεί. Δυστυχώς, οι αρχικές εκτιμήσεις και οι φόβοι επιβεβαιώθηκαν μετά τις απαραίτητες εξετάσεις: «Ρήξη επιγονατιδικού τένοντα, έσω πλαγίου, οπίσθιου και πρόσθιου χιαστού», ανέφερε το ιατρικό δελτίο.
Μία αχτίδα αισιοδοξίας σε όλο αυτό το ομολογουμένως φρικιαστικό σκηνικό που έμελλε να βάλει σε κίνδυνο την καριέρα του Μούσα, είναι πως το νεαρό της ηλικίας του, καθώς και το καθαρό ιατρικό του ιστορικό, είναι πολύ πιθανόν να βοηθήσουν την αποκατάσταση του και να μην δημιουργηθούν περαιτέρω προβλήματα.
Ο ΠΑΟΚ δεν έχει ξεχάσει τον Σενεγαλέζο μπακ. Ο κ. Ράλλης επικοινωνεί σχεδόν μια φορά την εβδομάδα μαζί του, ενώ ενημερώνεται από τους γιατρούς της Μπαρτσελόνα, που έχουν αναλάβει την αποκατάσταση του. Όλοι τους είναι αισιόδοξοι και ευχαριστημένοι από την πορεία της αποθεραπείας, η τελευταία μαγνητική έδειξε ότι εξελίσσεται καλά η επούλωση του επιγονατιδικού τένοντα.
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει ασκήσεις ενδυνάμωσης, δουλεύει καθημερινά και σε δύο μήνες θα μπορεί να γνωρίζει το πηγαίνει η πορεία της αποθεραπείας. Ο ίδιος, όπως λέει, αισθάνεται πολύ καλύτερα από το πρώτο διάστημα, «ναι, είμαι καλύτερα. Όπως όλα δείχνουν δε θα χρειαστώ δεύτερη επέμβαση και ήδη έχω ξεκινήσει φυσιοθεραπείες για το γόνατο μου».
Ο Σενεγαλέζος γνωρίζει ότι έχει δρόμο μπροστά του. Όμως, θέλει να βγει νικητής. Είναι μόλις 22 ετών…
