Οι αλλαγές, οι μεταγραφές, οι προσθήκες, οι αφαιρέσεις, οι αποχωρήσεις είναι ένα θέμα. Το αγωνιστικό είναι ένα άλλο, εντελώς ξεχωριστό κομμάτι.
Η διάθεση για μία μικρή επιχείρηση «σκούπα» και για μετάγγιση νέου αίματος, δεν πρέπει να αποτελέσει δικαιολογία, άλλοθι ή αφορμή για λευκή πετσέτα.
Ο ΠΑΟΚ είναι υποχρεωμένος να ματώνει σε κάθε παιχνίδι, να παίζει στα όρια του, όπως στον επαναληπτικό με την ΑΕΚ.
Το αποτέλεσμα είναι πάντα κάτι πολυπαραγοντικό, αλλά η προσπάθεια θα πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτη από όλους.
Είναι εμφανές ότι το ρόστερ μπαίνει σε μία μεταβατική κατάσταση, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η σεζόν τελείωσε, υπάρχουν πάρα πολλά, που διακυβεύονται ακόμα.
Πέρσι τέτοια εποχή, ο ΠΑΟΚ έφτασε να βρίσκεται κάποια στιγμή στο -10, τρεισήμισι στροφές πριν το τέλος και πήρε πρωτάθλημα.
Ο ημι-διαλυμένος Ολυπιακός άλλαξε την μισή του ομάδα τον Ιανουάριο και στο τέλος πήρε ευρωπαϊκό.
Δεν είναι το πιο σύνηθες, δεν είναι το πιο φυσιολογικό, μηδέ το πιο πιθανό, αλλά συνέβη. Και μπορεί να ξανασυμβεί.
Όποιος δεν πιστεύει, μπορεί κάλλιστα να το δηλώσει και να παραχωρήσει την θέση του σε αυτούς που από την φύση τους, αρνούνται να το βάλουν κάτω, ό,τι κι αν έρθει στον δρόμο τους…