Αυτή η σεζόν έχει κάτι το περίεργο, κάτι το ιδιαίτερο, κάτι το πρωτοφανές. Εφόσον το είδα και το παρατήρησα εγώ, δεν γίνεται να μην έχει απασχολήσει τον Αμπέλ Φερέιρα, είναι αδύνατον να μην ταλαιπωρεί το μυαλό του.
Είναι μία σεζόν που… γέρνει σε επίπεδο επιβάρυνσης και απαιτήσεων. Άπαντες γνωρίζουν ότι το πρωτάθλημα θα κριθεί στο μίνι πρωτάθλημα των 10 αγωνιστικών, στα πλέι-οφ της άνοιξης.
Μαθημένος σε άλλου τύπου πλέι-οφ, αυτά για την δεύτερη θέση, ο ΠΑΟΚ ξέρει πολύ καλά πως δεν έχει σημασία το οποιοδήποτε βαθμολογικό πλεονέκτημα, όταν θα μπαίνεις στην διαδικασία αλλά το πως θα είσαι εκεί.
Η ιστορία δίδαξε πως οι ομάδες με το βαθμολογικό πλεονέκτημα ζαλίστηκαν, υποτίμησαν την διαδικασία, γκρεμοτσακίστηκαν, αυτές που ήρθαν από πίσω, από την εξωτερική έκαναν την προσπέραση και έκοψαν πρώτες το νήμα.
Αυτή η σεζόν λοιπόν, ένεκα και της τεράστιας ιδιαιτερότητας του νέου format στο κύπελλο, όπου ομάδες όπως ο ΠΑΟΚ μπαίνουν στην διοργάνωση από τον Ιανουάριο, αλλά και του ευρωπαϊκού εγκλήματος που συντελέστηκε με την απουσία του Δικέφαλου από τους ομίλους του Europa League δημιουργεί μία απίθανη συνθήκη.
Στο πρώτο μισό της σεζόν (μέχρι την 1η Ιανουαρίου δηλαδή) θα έχει δώσει 20 επίσημα παιχνίδια (16 στο πρωτάθλημα + 4 στην Ευρώπη) μέσα σε κάτι λιγότερο από 5 μήνες.
Στο δεύτερο μισό της σεζόν, ο ΠΑΟΚ θα κληθεί να δώσει δεδομένα άλλα 20 παιχνίδια πρωταθλήματος, τα οποία μαζί με το κύπελλο (αν για τέταρτη σερί χρονιά φτάσει στον τελικό) μπορεί να γίνουν 27 ξανά σε 5 μήνες.
Η διαφορά στην καταπόνηση, αλλά και στις απαιτήσεις είναι τεράστια, αφού οι νταμπλούχοι Ελλάδας θα πρέπει να έχουν εκτός από φόρμα στο κατάλληλο χρονικό σημείο και μεγάλο βάθος στο ρόστερ για να υπερασπιστούν τους δύο τίτλους που κατέκτησαν πέρσι.
Τι σημαίνει πρακτικά στον σχεδιασμό της ομάδας ενόψει του μεταγραφικού παραθύρου του Ιανουαρίου; Πως δεν περισσεύει κανείς. Παίκτες με μικρό (ή καθόλου) χρόνο συμμετοχής στο πρώτο μισό της σεζόν, ενδέχεται να γίνουν αναγκαστικά ενεργά μέλη του rotation.
Κάθε λεπτό συμμετοχής είναι σημαντικό, ο Αμπέλ Φερέιρα πρέπει να κάνει την σωστή διαχείριση, να κατανείμει σωστά τον χρόνο συμμετοχής, ώστε όχι μόνο να μην κάψει την ομάδα του, αλλά να την έχει όσο πιο φρέσκια, όσο πιο φορμαρισμένη γίνεται, τότε που θα κρίνονται τα πάντα. Οι ισορροπίες είναι λεπτές, κάθε λάθος μπορεί να κοστίσει.
Το ρόστερ του ΠΑΟΚ έδειχνε εξαιρετικά υπεράριθμο για το πρώτο μισό της σεζόν, παίκτες όπως ο Λάμπρου, ο Μιχάι, ο Ροντρίγκο, ο Στοχ πήραν από λίγο έως καθόλου χρόνο συμμετοχής, είναι λογικό η απραξία να φέρνει γκρίνια. Κάθε ποδοσφαιριστής νιώθει άρρωστος, όταν δεν παίζει κι αυτή η αρνητικά αύρα μεταδίδεται στην ομάδα, επηρεάζει το κλίμα, τα αποδυτήρια. Στο δεύτερο μισό της σεζόν όμως, αυτό μπορεί να αλλάξει, οι απαιτήσεις είναι πολύ πιο αυξημένες.
Ο ΠΑΟΚ ίσως να σκέφτεται (και για οικονομικούς λόγους) να ξεφορτώσει λίγο το έμψυχο δυναμικό του, αλλά αυτό πρέπει να γίνει με σύνεση, λογική και βλέμμα στο μέλλον. Στον νου πρέπει πάντα να βρίσκεται η μεγάλη εικόνα, όχι η μικρή. Τα ασήμαντα τώρα, μπορεί να γίνουν σημαντικά μετά.
Εν ολίγοις, ο ΠΑΟΚ τον Ιανουάριο ψάχνει να γίνει ποιοτικότερος, χωρίς να υστερήσει αριθμητικά, να βελτιώσει την οικονομική του θέση, χωρίς να επιβαρύνει τα νούμερα του FFP, να γεμίσει τα κενά του, χωρίς να δημιουργήσει νέα. Μήπως τελικά το καλύτερο θα ήταν να τα αφήσει όλα ως έχουν;
