Η… βουτιά στο παρελθόν των ασπρόμαυρων «πορτιέρε», με αφορμή το δίλημμα «Πασχαλάκης ή Ζίβκοβιτς», επαναφέρει ένα διαχρονικό ερώτημα: Γιατί δεν μπορεί να βγάλει ο ΠΑΟΚ έναν μεγάλο τερματοφύλακα;
Από το 1959-60 μέχρι και σήμερα 53 τερματοφύλακες έχουν υπερασπιστεί την εστία του ΠΑΟΚ, σε επίσημο παιχνίδι Α’ Εθνικής ή Κυπέλλου Ελλάδας. Προχωρώντας το… σκάψιμο στα παλιά κιτάπια διαπιστώσαμε ότι οι 37 εξ αυτών ήταν Έλληνες, οι 16 ξένοι και ούτε ένας από τα «σπλάχνα» της ομάδας!
Μοιάζει απίστευτο, μα είναι πέρα για πέρα αληθινό. Αυτή η πολύ παράξενη σχέση του «Δικέφαλου» με τη θέση του τερματοφύλακα, που ξανά ήρθε στην επικαιρότητα με το δίλημμα «Πασχαλάκης ή Ζίβκοβιτς», φανερώνει την διαχρονική αδυναμία των «ασπρόμαυρων» να «βγάλουν» έστω έναν γκολκίπερ από τις ακαδημίες τους.
Όταν ο Μάριος Σιαμπάνης σε ηλικία 17 χρόνων, 4 μηνών, 24 ημερών υπερασπίστηκε την εστία του ΠΑΟΚ, σε ένα παιχνίδι κόντρα στην Βέροια στο γήπεδο της Τούμπας, έγινε ο νεότερος τερματοφύλακας στην ιστορία του, δεν ήταν λίγοι αυτοί που πίστεψαν ότι είχε βρεθεί ο πρώτος που θα ξεπηδούσε από τα φυτώρια του συλλόγου, έστω κι αν είχε αποκτηθεί στα 14 του από τον Παύλο Μελά. Ο μικρός πήρε τον… λάθος δρόμο, από την Τούμπα μέσω Πειραιά βρέθηκε στο Νότιγχαμ και τα ίχνη του χάθηκαν, όπως και πολλών άλλων παιδιών.
Η σχέση του ΠΑΟΚ, με τη θέση «Νο1», ουδέποτε υπήρξε ερωτική. Αποδεικνύεται μάλλον… μαζοχιστική, ακριβώς όπως είχε χαρακτηρίσει τη δουλειά του τερματοφύλακα, ο κορυφαίος των κορυφαίων, Τζιανλουίτζι Μπουφόν, ο οποίος στα 42 του συνεχίζει να υπερασπίζεται που και που τα δοκάρια της Γιουβέντους.
Ο Ιταλός «πορτιέρε» μετράει πάνω από 900 επαγγελματικά παιχνίδια στην πολύχρονη καριέρα του, όσα δεν έχουν μετρήσει όλοι μαζί οι τερματοφύλακες που έχουν περάσει εδώ και 60 χρόνια κάτω από την «ασπρόμαυρη» εστία. Κι αυτό αποτελεί άλλη μια απόδειξη για την μαζοχιστική σχέση των νταμπλούχων με τους κατά καιρούς τερματοφύλακες.
Σύμφωνα με τον Μπουφόν «ένας τερματοφύλακας που θέλει να γίνει επαγγελματίας, απλά πρέπει να αλλάξει θέση», κάτι που πρέπει να το σκέφτηκαν αρκετοί παίζοντας στην Τούμπα! Βλέπετε, αυτό το βουητό της, το οποίο έχουν παραδεχθεί πολλοί, αποσυντονίζει πολλούς ποδοσφαιριστές και πρώτα απ’ όλους τους τερματοφύλακες. Το ομολόγησε ο Παναγιώτης Γλύκος, ο τελευταίος γκολκίπερ που συμπλήρωσε σχεδόν μια δεκαετία στην Τούμπα, μέτρησε 165 συμμετοχές, αλλά παρά το ταλέντο του, τα πολλά προσόντα του, την ικανότητα να παίζει με τα πόδια, ουδέποτε κατάφερε να κάνει τον κόσμο της ομάδας να αισθάνεται σιγουριά και ασφάλεια.
Στα 94 χρόνια «ζωής» περάσαν από τις τάξεις του «Δικεφάλου» σπουδαίοι τερματοφύλακες, ανέκαθεν είχε καλούς και σημαντικούς «κίπερ» ωστόσο έναν «νάμπερ ουάν», που θα έβαζε «φαρδιά – πλατιά» την υπογραφή του και θα έμενε στην ιστορία με το πέρασμα των χρόνων, δεν είχε ποτέ. Εξαίρεση του κανόνα αποτέλεσε ο Μλάντεν Φούρτουλα, το όνομα του οποίου μάθαμε να το λέμε και να το γράφουμε σωστά, καμιά εικοσαριά χρόνια αφότου αποσύρθηκε από την ενεργό δράση. Από το 1984, όταν ο Βόσνιος τερματοφύλακας σταμάτησε, μετά από 277 παιχνίδια, να υπερασπίζεται την εστία του, ο «Δικέφαλος» δεν μπόρεσε να βγάλει έναν σπουδαίο τερματοφύλακα.
Ο Αλέξανδρος Πασχαλάκης, με τα εντυπωσιακά κατορθώματά του στην πορεία προς το αήττητο πρωτάθλημα και το νταμπλ, θα μπορούσε να το έχει πετύχει, αλλά τα ατομικά λάθη του στο ξεκίνημα της φετινής σεζόν, όπως κι αυτά του Ζίβκο Ζίβκοβιτς στο παιχνίδι με τον Άρη, έχουν επαναφέρει την αμφιβολία γύρω την συγκεκριμένη θέση.
*Παίζοντας σ’ ένα Απόλλων – ΠΑΟΚ (2-1) ο Βαγγέλης Πουρλιοτόπουλος έκανε ντεμπούτο ένα μήνα πριν «κλείσει» τα 23 του χρόνια, στην ίδια ηλικία πρωτοέπαιξε κι ο Νίκος Μιχόπουλος στο φινάλε της σεζόν 1992-’93. Οι δυο τους υπερασπίστηκαν την εστία του «Δικεφάλου» για πολλά χρόνια, ο Καρδιτσιώτης γκολκίπερ έφτασε μέχρι την εθνική ομάδα, ενώ ο Μπατατούδης είπε «όχι» στα 350.000.000 δραχμές της ισπανικής Βαλένθια το καλοκαίρι του 1997.
ΤΟ… ΡΕΚΟΡ
Τα επόμενα χρόνια πέρασαν ουκ ολίγοι τερματοφύλακες (Τοχούρογλου, Κόβιτς, Ζαμοτούλσκι, Ατματζίδης), ενώ η τετραετία (2008-2012) σημαδεύτηκε από την παρουσία του Κώστα Χαλκιά, ο οποίος δεν άκουσε και λίγα από την κερκίδα, μέχρι να κερδίσει την εμπιστοσύνη της, χάνοντας τη θέση του μόνο ένα μικρό διάστημα από τον Κρέσιτς.
Μια εμπιστοσύνη που δεν υπήρχε συνολικά στο κλαμπ για τη θέση, φτάνοντας σε δύο σεζόν (2002-03 και 2003-04), με προπονητή τον Αγγελο Αναστασιάδη να έχει επτά τερματοφύλακες στο ρόστερ του!
ΌΛΟΙ ΗΡΘΑΝ ΣΤΟΝ ΠΑΟΚ ΜΕ ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ!
Από τον Λάκη Πρόγιο ο οποίος υπερασπίστηκε την εστία του και στα 31 παιχνίδια του πρώτου πρωταθλήματος της Α’ Εθνικής κατηγορίας ξεκίνησε το αλισβερίσι του «Δικεφάλου» με τους Σερραίους τερματοφύλακες.
Τη διαδρομή Σέρρες-Τούμπα έκαναν επίσης ο Στέλιος Χριστοδούλου και Τάκης Μουσελεμίδης (Απόλλων Σερρών), ο Κώστας Πίρτσος αποκτήθηκε από την ΑΕΝ Νεαπόλεως και ο Απόστολος Σαββουλίδης από τους Ακρίτες Συκεών το 1966.
Στην πρώτη προπόνηση του Σάββα Χατζηϊωάννου, τον Νοέμβριο του 1970, μαζεύτηκαν πάνω από 1.000 ΠΑΟΚτσήδες στην Τούμπα, ενώ ο Γιάννης Στέφας ήρθε από την Κόρινθο και έφυγε το 1975 έχοντας κατακτήσει ένα Κύπελλο Ελλάδας (1974), αλλά και με παρουσία στο αξέχαστο 3-5 από την Παναχαϊκή.
Ο Ρενέ Ντεκ ήταν ο πρώτος ξένος τερματοφύλακας, αποκτήθηκε από την Γκρασχόπερ το 1974 και σύμφωνα με τον μύθο της εποχής στο ένα χέρι είχε έξι δάχτυλα. Ο Μλάντεν Φούρτουλα (Πανσερραϊκός) με 30/30 εμφανίσεις και μόλις 17 γκολ παθητικό στο δρόμο προς το πρώτο πρωτάθλημα, έκανε τους ΠΑΟΚτσήδες να ξεχάσουν γρήγορα την απώλεια του Παναγιώτη Κελεσίδη, λίγα χρόνια νωρίτερα, όταν ο Σερραίος, επίσης, τερματοφύλακας είχε φτάσει μια ανάσα από την Τούμπα, αλλά κατηφόρισε στον Πειραιά.
Ο Σάκης Παντελίδης από τη Λάρισα και ο Διαμαντής Μηλίνης από τον Διαγόρα Νέων Πλαγίων έμοιαζαν περισσότερο με βοηθητικοί στην προπόνηση, ρόλο που είχε στο δεύτερο πρωτάθλημα του ’85 ο Απόστολος Τερζής για το δίδυμο των Τάκη Παντέλη (Απόλλων) και Λάκη Στεργιούδα (ΑΕΚ). Νωρίτερα ο Απόστολος Φίλης ήρθε μέσω τράμπας (με τον Παθιακάκη) από τον Πανιώνιο.
Ο Γιάννης Γκιτσιούδης είχε «κλείσει» τα 23 του όταν άφησε με πενταετία τον Ηρακλή και μεταγράφηκε στον ΠΑΟΚ, για να αποτελέσει μαζί με τον Τερζή το δίδυμο για μια πεντετία (1986-1991).
