Θα έπρεπε να είναι μία από τις πιο σταθερές θέσεις στο οργανόγραμμα κάθε αθλητικού συλλόγου. Κι αυτό γιατί η πολυετής παρουσία ενός αθλητικού διευθυντή εξασφαλίζει ενιαία και παγιωμένη φιλοσοφία, γρήγορες διαδικασίες σε όλα τα ζητήματα, εμπιστοσύνη, σταθερότητα.
Στα 9 χρόνια της παρουσίας του Ιβάν Σαββίδη στον ΠΑΟΚ, ο σύλλογος έχει αλλάξει 7 τεχνικούς διευθυντές (Γιώργος Γεωργιάδης, Γκέρμαν Τσιστιακόφ, Ζήσης Βρύζας, Φρανκ Άρνεσεν, Λούμπος Μίχελ, Μάριο Μπράνκο, Όλαφ Ρέμπε) με συχνότητα αλλαγών που πάνω-κάτω αντανακλά τον μέσο όρο όλων των ελληνικών ομάδων, που σπάνια επιλέγουν πολυετή μοντέλα και αλλάζουν πολύ συχνά φιλοσοφία και modus operandi.
Όλοι είχαν τις στιγμές τους, όλοι είχαν τις επιτυχίες και τις αστοχίες τους, δουλεύοντας σε έναν ομολογουμένως δύσκολο και αρκετά συγκεντρωτικό οργανισμό με πολύ υψηλές απαιτήσεις και ελάχιστα περιθώρια λάθους.
Εδώ, δεν πρόκειται να κάνουμε αποτίμηση του έργου τους, εξάλλου όλοι -λίγο έως πολύ- έχουν κριθεί στην λαϊκή συνείδηση. Εδώ, θα πάμε να απαντήσουμε σε άλλα ερωτήματα. Αλήθεια, χρειάζεται αθλητικό διευθυντή ο ΠΑΟΚ ή μήπως μπορεί να λειτουργήσει με τον ίδιο τρόπο (και ενδεχομένως με πιο γρήγορους ρυθμούς και λιγότερη εσωστρέφεια) δίχως ένα τέτοιο στέλεχος;
Κι αν δεχθούμε ότι ο ΠΑΟΚ τελικά θα προσλάβει έναν νέο αθλητικό διευθυντή (ο τελευταίος λόγος και η απόφαση θα παρθεί εξ’ ολοκλήρου από τον Ιβάν Σαββίδη), τι ονόματα κυκλοφορούν στην πιάτσα; Ποιοι εξ’ αυτών θα ήταν ρεαλιστικοί στόχοι; Ποιοι θα μπορούσαν να πάνε τον σύλλογο ένα βήμα παραπέρα και να τον εξελίξουν ακόμα περισσότερο;
ΟΙ TOP CLASS
Το θέμα με τα μεγάλα ονόματα αθλητικών διευθυντών δεν είναι τόσο το κασέ τους, ούτε οι φιλοδοξίες τους. Είναι κυρίως το γεγονός ότι επιθυμούν να έχουν στα χέρια τους τον απόλυτο έλεγχο του συλλόγου και να έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο σχεδόν σε όλες τις ποδοσφαιρικές αποφάσεις. Έτσι εξηγείται που πολύ μεγάλα «κεφάλια» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου είναι σήμερα ελεύθεροι στην αγορά.
Κορυφαίος όλων, ο Πορτογάλος Λουίς Κάμπος, ο οποίος από scout του Ζοσέ Μουρίνιο στην Ρεάλ Μαδρίτης έχτισε το σούπερ επιτυχημένο οικοδόμημα της Μονακό (2013-16) και της Λιλ (2017-2020), ενώ σε αναζήτηση εργασιακής στέγης είναι ο συμπατριώτης του Αντέρο Ενρίκε, ο οποίος δημιούργησε το μοντέλο της Πόρτο και πρόσφατα σταμάτησε την συνεργασία του με την Παρί Σεν Ζερμέν. Δύο πανάκριβες περιπτώσεις που είναι στο πάνω-πάνω ράφι και απασχολούν τις κορυφαίες ευρωπαϊκές ομάδες, κάτι απολύτως λογικό.
Από την καταλανική αγορά και το ποδοσφαιρικό πανεπιστήμιο της Μπαρτσελόνα κυκλοφορούν ελεύθεροι ο Ραούλ Σανλέχι (αποχώρησε από τον Άρσεναλ τον περασμένο Αύγουστο), όπως και ο Ρομπέρτο Φερνάντεθ (ποδοσφαιρικό αφεντικό της Μπαρτσελόνα την τριετία 2015-18), έμπειρη, δοκιμασμένη και πολυταξιδεμένη λύση αποτελεί ο Χεσούς Γαρθία Πιτάρς, ο οποίος έχτισε την παλιά μεγάλη Βαλένθια, ανοικοδόμησε την Ατλέτικο Μαδρίτης και την τελευταία διετία άφησε το αποτύπωμα του στην Άστον Βίλα, ενώ ήδη στα ελληνικά Μέσα κυκλοφόρησε και το όνομα του Χοσέ Λουίς Καμινέρο, ο οποίος δούλεψε στην Ατλέτικο Μαδρίτης από το 2011 ως το 2018, αλλά πάντα σε ρόλο υπό τον Ντιέγκο Σιμεόνε, που ήταν, είναι και θα είναι το απόλυτο αφεντικό των «ροχιμπλάνκος».
RICH AND FAMOUS
Ο ΠΑΟΚ είναι πάντα μία ομάδα που θαμπώνεται από τα μεγάλα ονόματα και τα βιογραφικά που εμπεριέχουν συνεργασίες με μεγάλα ευρωπαϊκά κλαμπ. Υπό αυτή την έννοια ο Νιγηριανός Μάικλ Εμενάλο, που υπήρξε πολύ στενός συνεργάτης του Ρόμαν Αμπράμοβιτς επί σειρά ετών στην Τσέλσι και μετέπειτα δούλεψε για τον Ντμίτρι Ριμπολόβλεφ στην Μονακό ακούγεται ως ενδιαφέρουσα προοπτική. Ένας άλλος με βαρύ όνομα και αξιοπρεπές έργο στην Μαρσέιγ είναι ο (αλμυρός) Άντονι Θουμπιθαρέτα, ο οποίος ψάχνει τον επόμενο προορισμό στην καριέρα του -όχι απαραίτητα στην Ισπανία, ενώ σε διαδικασία ανεύρεσης δουλειάς είναι δύο παγκοσμίου φήμης σταρ, ο Φραντσέσκο Τότι και ο Ζβόνιμιρ Μπόμπαν που πήραν την πρώτη γεύση από το πόστο, υπηρετώντας τις αγαπημένες τους ομάδες Ρόμα και Μίλαν αντίστοιχα.
Στην Ιταλία βρίσκονται και άλλοι δύο ελεύθεροι, μα περιζήτητοι, αθλητικοί διευθυντές. Ο Μάριο Μπράνκα μετά από μία πολύ πετυχημένη θητεία στην Ίντερ μιλάει εδώ και καιρό με την Φιορεντίνα, ενώ ο Ντανιέλε Φατζιάνο ο οποίος ανόρθωσε την Πάρμα, αλλά απέτυχε να αφήσει την σφραγίδα του στην Τζένοα είναι σε συζητήσεις μία ενδεχόμενη επιστροφή στην Πάρμα, που όμως προς το παρόν δεν ξέρει σε ποια κατηγορία θα αγωνίζεται του χρόνου.
Αυτή είναι μία πρώτη ενδεικτική λίστα με αθλητικούς διευθυντές που είναι σήμερα ωρίς ομάδα, δίχως αυτό να αποκλείει μία συνεργασία του ΠΑΟΚ με κάποιον που ακόμα εργάζεται σε κάποιο σύλλογο ή μία στροφή του ΠΑΟΚ στο αγγλικό μοντέλο, όπου ο προπονητής λειτουργεί και ως αθλητικός διευθυντής, έχοντας συγκεντρωτικό και διευρυμένο ρόλο.
Ωστόσο, όσο πιο γρήγορα παρθεί η τελική απόφαση, τόσο καλύτερο θα είναι για τον σχεδιασμό της επόμενης ημέρας, ο χρόνος πρέπει να γίνει σύμμαχος και όχι εχθρός του ΠΑΟΚ στην παρούσα φάση…
ΤΑ «ΔΙΚΑ ΜΑΣ» ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟ
Από την πρώτη ημέρα που έγινε γνωστή η συμφωνία του Όλαφ Ρέμπε με την Νυρεμβέργη ουκ ολίγες λύσεις εκ των έσω ακούστηκαν για την αντικατάσταση του Γερμανού. Το όνομα του Λούμπος Μίχελ ακούστηκε ξανά, το ίδιο και αυτό του Ζήση Βρύζα, ενώ γράφτηκε και το ενδεχόμενο πρόσληψης του Λίνο, ο οποίος όμως δεν έχει προηγούμενη εμπειρία από το πόστο.
Πριν από μερικές εβδομάδες έλυσε την συνεργασία του με την Μποαβίστα, ο παλιός γνώριμος του ΠΑΟΚ, Ρικάρντο Κόστα που φόρεσε την ασπρόμαυρη φανέλα την σεζόν 2015-16, ενώ άλλος ένας παλιός παίκτης του Δικεφάλου (Ίβιτσα Ίλιεφ) βρίσκεται σε αναζήτησης στέγης, μετά το διαζύγιο με την Παρτίζαν.
Ψάχνοντας την λίστα των ελεύθερων αθλητικών διευθυντών που έχουν κάποια σχέση με το ελληνικό ποδόσφαιρο βρίσκει κανείς πραγματικά πολλές επιλογές από τους Μάριο Ουσίγιος, Πεπ Σεγούρα και Ερίκ Αμπιντάλ, μέχρι τον Λορένθο Σέρα Φερέρ, τον Κάρλος Φρέιτας και τον Ίλια Ίβιτς. Η λίστα πραγματικά είναι ατέλειωτη είναι σχεδόν σίγουρο ότι το μέιλ της ΠΑΕ ΠΑΟΚ θα έχει βομβαρδιστεί με βιογραφικά, μία τόσο ελκυστική θέση πάντα δημιουργεί συναγερμό στην ποδοσφαιρική πιάτσα.
ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ «ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΗ ΝΥΦΗ»
Στην Ελλάδα, οι αθλητικοί (ή τεχνικοί) διευθυντές είθισται να είναι αναλώσιμοι. Να έχουν ημερομηνία λήξης και να αποδομούνται σχετικά εύκολα. Όσες ομάδες επέλεξαν αυτό το μοντέλο ξεκίνησαν κάθε συνεργασία με όνειρα, ελπίδες και όραμα, το οποίο πολύ γρήγορα ξεχάστηκαν στην πορεία.
Στην τελευταία δεκαετία ο Ολυμπιακός επέλεξε να ακολουθήσει τρία διαφορετικά μοντέλα: το ισπανικό, το γαλλικό μοντέλο και αυτό των τέως παικτών του, με το δεύτερο να έχει φανεί πολύ πιο αξιόπιστο και αποδοτικό.
Από το λιμάνι πέρασαν βαριά ονόματα με αξιόλογα βιογραφικά όπως αυτά των Ισπανών Χουάνχο Λορένθο, Εδουάρδο Μαθία (μετέπειτα στην Λίβερπουλ) και του Αργεντινού Μάριο Ουσίγιος (με περάσματα από Μάλαγα και Γουέστ Χαμ), όμως σχεδόν όλοι τους απέτυχαν, βρίσκοντας μπροστά τους ένα πολύ συγκεντρωτικό μοντέλο που δεν τους επέτρεπε μεγάλη ευελιξία.
Ως αποτυχημένοι αποχώρησαν και οι Ντάρκο Κοβάσεβιτς, Γρηγόρης Γεωργάτος που δεν μακροημέρευσαν στα πόστο, ενώ η γαλλική λύση ταίριαξε περισσότερο στους ερυθρόλευκους αφού οι Πιέρ Ισά, Φρανσουά Μοδέστο και Κριστιάν Καρεμπέ (έχει αναλάβει από το καλοκαίρι του 2018 και κάνει ρεκόρ παραμονής) έχουν καταφέρει να έχουν τις περισσότερες μεταγραφικές επιτυχίες και να έχουν μόνιμα θετικό πρόσημο στην αναλογία πωλήσεις / αγορές.
Το ίδιο συμβαίνει και στην ΑΕΚ. Από το καλοκαίρι του 2013 που ξεκινά η προσπάθεια αναγέννησης της Ένωσης από τις χαμηλότερες κατηγορίες, ο Δημήτρης Μελισσανίδης έχει προβεί σε 11 αλλαγές προπονητών και 7 αθλητικών διευθυντών!
Δύο φορές από το πόστο πέρασε ο Νίκος Λυμπερόπουλος και από μία οι Μπράνκο Μιλοβάνοβιτς, Άλεξ Ντε Μπαρτόλο, Ντάνιελ Μαϊστόροβιτς, Βλαντιμίρ Ματιάσεβιτς, Ίλια Ίβιτς. Από τα περασμένα Χριστούγεννα το πόστο κατέχει ο (άπειρος) Παναγιώτης Κονέ.
Το ρεκόρ βέβαια ανήκει στον Παναθηναϊκό, ο οποίος την τελευταία δεκαετία έχει αλλάξει μία διαφορετική ενδεκάδα από την συγκεκριμένη καρέκλα με τους: Κώστα Αντωνίου, Κάρλος Φρέιτας, Κώστα Ελευθεράκη, Νίκο Νταμπίζα (δις), Λεωνίδα Βόκολο, Ζιλμπέρτο Σίλβα, Νίκο Λυμπερόπουλο, Ντίνο Διαμαντόπουλο, Χοσέ Μανουέλ Ρόκα, Πιέρ Ντρεοσί (έχει το πόστο σήμερα) να ανακυκλώνονται με τεράστια ευκολία.
