Η Κράσνονταρ δεν πείραξε το παραμικρό από την ομάδα που αποκλείστηκε πέρσι από τον Ολυμπιακό και έχει το ίδιο όνειρο με τον ΠΑΟΚ: να κουνήσει σεντόνι για πρώτη φορά!
Οι Πορτογάλοι ήταν προετοιμασμένοι για έναν περίπατο. Για μία διεκπεραιωτική αποστολή. Από την κλήρωση κιόλας έδειξαν να μην υπολογίζουν και πολύ τον αντίπαλο στον 2ο προκριματικό του Champions League, μία ομάδα με μόλις 11 χρόνια ιστορία που ποτέ της δεν είχε προκριθεί στους ομίλους.
Το 1-0 του πρώτου αγώνα στην Ρωσία, μεγάλωσε ακόμα περισσότερο την υπεροψία τους, όλοι περίμεναν ένα πάρτι, μία εύκολη επικράτηση.
Στο πρώτο κόρνερ του ματς, η άμυνα της Πόρτο «κοιμήθηκε» και ο Βιλένα έκανε το 0-1 μόλις στο 3ο λεπτό. Οι Πορτογάλοι άρχισαν να σφυροκοπούν, αλλά άναρχα. Στο 13ο λεπτό, ο Σουλεϊμάνοφ έφυγε στην κόντρα, πλάσαρε σωστά κι έκανε το 0-2. Σιωπή στο γήπεδο.
Η Πόρτο ήθελε πια δύο γκολ για να προκριθεί. Άρχισε να πιέζει ακόμα πιο λυσσαλέα. Λίγο μετά το ημίωρο, ο Σουλεϊμάνοφ με μία κίνηση που θύμιζε Μέσι, παίζοντας δεξιά με ανάποδο πόδι, συνέκλινε και με διαγώνιο σουτ έκανε το 0-3! Το «Ντραγκάο» ήταν πια σε κατάσταση σοκ.
Οι «δράκοι» άρχισαν να πιέζουν αφόρητα. Σαν να μην υπήρχε αύριο. Τελείωσαν το ματς με 30 τελικές, 10 κόρνερ και 72% κατοχή μπάλας. Βρήκαν δύο γκολ στην επανάληψη από Ζε Λουίς και Λουίς Ντίας, όμως το τελικό 2-3 έστελνε τους Ρώσους πάνω στον Ολυμπιακό και τα πλέι-οφ του Champions League.
Στον Πειραιά το θεώρησαν θετικό οιωνό. Το μεγαλύτερο εμπόδιο, το μεγάλο ψάρι είχε φύγει από την μέση. Στην Ρωσία, θεώρησαν ότι είχαν ήδη κουνήσει σεντόνι. Από την στιγμή που απέκλεισαν την Πόρτο, ένιωθαν ότι… δεν έβλεπαν τον Ολυμπιακό.
Οι Ρώσοι ήρθαν στο «Καραϊσκάκης» ψηλωμένοι. Έπαιξαν υπεροπτικά ψηλά, καμία σχέση με τον τρόπο που αγωνίστηκαν στο «Ντραγκάο». Ο Ολυμπιακός τιμώρησε την αλαζονεία τους με το 4-0 που δεν γύρναγε ποτέ στον επαναληπτικό.
Η Κράσνονταρ είχε βγάλει από την μέση το μεγαλύτερο θηρίο των προκριματικών (Πόρτο), πίστεψε ότι είχε κάνει την δουλειά, έχοντας απέναντι μία ομάδα του χεριού της και το πλήρωσε με δύο ήττες. Η περσινή Κράσνονταρ μοιάζει με τον φετινό ΠΑΟΚ και αυτό που πέτυχε με την Μπενφίκα στον ίδιο γύρο απέναντι σε θηρίο από την ίδια χώρα. Το τέλειο μάθημα για την ομάδα του Αμπέλ Φερέιρα.
Τα χαστούκι από τον Ολυμπιακό ήταν βαρύ. Έγινε βαρύτερο από τον σοβαρό τραυματισμό του πιο ακριβοπληρωμένου παίκτη της ομάδας, του Γάλλου εξτρέμ Ρεμί Καμπελά, ο οποίος υπέστη ρήξη πρόσθιου χιαστού στον Πειραιά.
Οι Ρώσοι τα πήγαν μέτρια σε όμιλο του Europa League με Χετάφε, Βασιλεία, Τράμπζονσπορ (με 3 νίκες και ισάριθμες ήττες έμειναν στην τρίτη θέση), όμως παρότι η πορεία τους ήταν κατώτερη των προσδοκιών δεν πείραξαν τίποτα. Δεν έδιωξαν παίκτες, δεν πήραν καινούργιους, δεν άλλαξαν προπονητή, δεν έκαναν δραστικές αλλαγές, απλώς άφησαν τον χρόνο να λειτουργήσει υπέρ τους.
Σε ένα πολύ περίεργο ρωσικό πρωτάθλημα, στο οποίος ο τίτλος από νωρίς καπαρώθηκε από την Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης, η Κράσνονταρ τερμάτισε 20 πόντους μακριά από την κορυφή και πήρε την τρίτη θέση ελλείψει… τέταρτου. Η Ροστόφ ξεφούσκωσε, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας άργησε να ξυπνήσει, η Σπαρτάκ Μόσχας είχε μία ταραχώδη σεζόν και παρότι μετά την επανέναρξη, η ομάδα του Μουράντ Μουσάγεφ έκανε τρεις ήττες σε οκτώ παιχνίδια, κράτησε με νύχια και με δόντια την τρίτη θέση που την έφερε στα πλέι-οφ του Champions League και εντέλει πάνω στον ΠΑΟΚ.
Ακόμα κι έτσι όμως, πάλι δεν άλλαξε. Το καλοκαίρι δεν αγόρασε κανέναν, δεν πούλησε κανέναν. Ανανέωσε το συμβόλαιο του Μάρκους Μπεργκ, έκανε μερικές διορθωτικές πινελιές βάθους στο ρόστερ με έμπειρους ελεύθερους αναπληρωματικούς (Σμολνίκοφ, Γκορντόφ), έστειλε δανεικό στην Φέγενορντ τον Σέρβο στόπερ Σπάιτς και αυτό ήταν όλο!
Αυτό της εξασφαλίζει μεγάλο βαθμό ομοιογένειας και σταθερότητας, κάτι που χαρακτηρίζει όλο το κλαμπ. Ο Ρώσος ολιγάρχης Σέρχι Γκαλίτσκι (με περιουσία πάνω από 2 δισ. δολάρια, μέσω των σούπερ μάρκετ Magnit) μέσα σε 12 χρόνια έχει χτίσει ένα κλαμπ, που είναι η δεύτερη αγαπημένη ομάδα όλων των Ρώσων.
Όχι μόνο λόγω της εμμονής στο όμορφο, επιθετικό, παραγωγικό ποδόσφαιρο, αλλά και εξαιτίας του κοσμήματος που έχτισε για γήπεδο (ψηφίστηκε το ομορφότερο της Ρωσίας), αλλά και της εμμονής στις ακαδημίες που αποτελούν βασικό αιμοδότη, αφού ήδη 5 παίκτες (Σαβόνοφ, Ούτκιν, Σουλεϊμάνοφ, Τσερνίκοφ, Ματσουκάτοφ) θεωρούνται ενεργά μέλη του ρόστερ.
Παρότι στην τροπαιοθήκη δεν υπάρχει ακόμα κάποια κούπα, η Κράσνονταρ είναι μπροστά από το χρονοδιάγραμμα της και έχει καθιερωθεί ανάμεσα στους μεγάλους του ρωσικού ποδοσφαίρου. Από το 2015 μέχρι σήμερα, δεν τερμάτισε ποτέ κάτω από την 4η θέση, στο ίδιο διάστημα έχει αγωνιστεί 5 φορές σε ομίλους Europa League (με τρεις προκρίσεις από αυτούς) και θεωρείται στην χώρα της ομάδα πρότυπο – λειτουργίας σε όλα τα επίπεδα, χωρίς την πίεση, την τρέλα, τον μεταγραφικό παραλογισμό των ομάδων της Μόσχας.
Τι μένει για να υλοποιηθεί το χρονοδιάγραμμα της; Ένα τρόπαιο και η είσοδος στους ομίλους του Champions League. Αυτό το τελευταίο, ας περιμένει μία χρονιά ακόμα…
ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΚΑΔΗΜΙΕΣ!
Στις 15 Ιουνίου του 2020 λίγο πριν την επανέναρξη του περσινού ρωσικού πρωταθλήματος τα χαρμόσυνα μαντάτα έφτασαν στο Κράσνονταρ. Ο Μουράντ Μουσάγεφ είχε επιτέλους αποκτήσει το δίπλωμα UEFA Pro και μπορούσε και επίσημα να προσληφθεί από τον σύλλογο, τα ηνία του οποίου έχει από τον Απρίλιο του 2018!
Παρότι η Κράσνονταρ θα μπορούσε να προσλάβει κάποιον πανάκριβο προπονητή, εντούτοις έχει δώσει τα σκήπτρα σε ένα δικό της παιδί, που βρίσκεται στον σύλλογο από την ημέρα που ιδρύθηκε!
Ο Μουσάγεφ είναι μόλις 37 ετών, ωστόσο έχει συνδέσει το όνομα του με τις ακαδημίες της Κράσνονταρ, πέντε δικά του παιδιά έχουν κάνει το μεγάλο βήμα και λάμπουν με την πρώτη ομάδα.
Αφού για αρκετά χρόνια προπονούσε μικρότερα ηλικιακά γκρουπ, ο Μουσάγεφ ανέλαβε την ομάδα νέων το 2016, παρουσιάζοντας κάτι συναρπαστικό για το ρωσικό ποδόσφαιρο. Η ομάδα του κατέκτησε το πρωτάθλημα με 117 γκολ σε 37 παιχνίδια κι έκανε εκπληκτικές εμφανίσεις στο UEFA Youth League, όπου αποκλείστηκε στα πέναλτι από την Ρεάλ Μαδρίτης.
Όταν τον Απρίλιο του 2018, ο Ιγκόρ Σάλιμοφ απολύθηκε από την Κράσνονταρ, ο ζάπλουτος ιδιοκτήτης της δεν το σκέφτηκε δεύτερη φορά. Ανέβασε τον προπονητή των ακαδημιών, τον οποίο στηρίζει με κάθε τρόπο, σε μία συμβολική κίνηση που δείχνει την φιλοσοφία του για το ποδόσφαιρο.
