Οι αντίπαλοι του μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι. Ο ΠΑΟΚ δεν ασχολείται με το φετινό πρωτάθλημα. Δεν θα το διεκδικήσει. Δεν θα το πάρει. Χτίζει ομάδα για του χρόνου…
Ο Μαχάτμα Γκάντι συνήθιζε να λέει πως όταν αγωνίζεσαι για κάτι «στην αρχή σε αγνοούν, μετά σε κοροϊδεύουν, μετά σε πολεμούν, μετά όμως τους κερδίζεις». Η φράση του ταιριάζει γάντι στον φετινό ΠΑΟΚ, που ξεκίνησε την σεζόν μέσα στην ανυποληψία και τον χλευασμό μετά τον σοκαριστικό καλοκαιρινό ευρωπαϊκό αποκλεισμό από την Λέφσκι Σόφιας και πλέον βρίσκεται να αναπνέει στον σβέρκο όλων αυτών που τον… υποτίμησαν.
Στην αρχή, δεν τον υπολόγιζαν, δεν τον έβλεπαν καν. Οι επικοινωνιακοί τους μηχανισμοί τον άφησαν στην άκρη, επέλεξαν να μην ασχοληθούν μαζί του. Δεν τον θεωρούσαν ως επικίνδυνο αντίπαλο, δεν χρειαζόταν να ψάξουν τρόπο να τον αποδομήσουν.
Ο Δικέφαλος φρόντιζε με κάθε τρόπο να διαρρέει επίσημα και ανεπίσημα πως «φτιάχνει ομάδα για του χρόνου» κι αυτό κατάφερε να κοιμίσει τους πάντες. Έμεινε μακριά από κάθε είδους τοξικότητα, απείχε συνειδητά από το… πανηγύρι των τρελών, έκλεισε τα αυτιά του και χάραξε την δική του διαδρομή, με όποιο κόστος είχε αυτό σε επίπεδο εσωτερικών εντυπώσεων.
Ακόμα και μέχρι την σέντρα των πλέι-οφ τον ΠΑΟΚ τον αγνοούσαν. Ναι, αναγνώριζαν την αγωνιστική του πρόοδο, την εξέλιξη του πρότζεκτ του, το καλό του ποδόσφαιρο, μα τον θεωρούσαν ανώριμο για κάτι περισσότερο φέτος.
Τον θεωρούσαν ως έναν απλό ρυθμιστή των πλέι-οφ και τίποτα παραπάνω. Κάποιοι – επώνυμα – δεν δίστασαν να εκφράσουν δημόσιο λόγο, λέγοντας ότι ο Δικέφαλος από ένα σημείο και μετά θα ρίξει το βάρος στην προετοιμασία του για τον τελικό του Κυπέλλου και θα παρατήσει τα πλέι-οφ!
Κάποιοι που μετρούσαν κουκιά από την ημέρα της κλήρωσης, άρχισαν να πιστεύουν ότι ο… ΠΑΟΚ θα είναι αδιάφορος προς το τέλος της διαδικασίας και ως εκ τούτου λιγότερο σκληρός αντίπαλος. Κούνια που τους κούναγε…
Το διπλό στο «Κλεάνθης Βικελίδης» έχει φέρει πια έναν μικρό συναγερμό στα στρατόπεδα των αντιπάλων του. Οι διεκδικητές του τίτλου δεν είναι τρεις -όπως πίστευαν- αλλά τέσσερις. Και ο ΠΑΟΚ ως άλογο κούρσας, μπορεί να άργησε να βρει τον σταθερό διασκελισμό του, μα είναι έτοιμος να βγει στην εξωτερική για να αρχίσει να προσπερνάει.
Το διπλό στην έδρα του Άρη, η πρώτη φετινή ανατροπή του ΠΑΟΚ, ήταν η μεγαλύτερη απόδειξη ότι αυτό το γκρουπ μεγάλωσε και εξακολουθεί να μεγαλώνει. Πολύ πιο γρήγορα από ότι θα περίμενε και ο πιο αισιόδοξος.
Στην πιο σκληρή (για τον ΠΑΟΚ) έδρα, με γκολ στην πλάτη από νωρίς, δίχως τον αρχηγό και πιο σκληρό του παίκτη, δίχως καλή εμφάνιση στο πρώτο μέρος, η ομάδα του Λουτσέσκου βγήκε στην επανάληψη και έδωσε απαντήσεις. Πρώτιστα, στον ίδιο της τον εαυτό. Ήταν ένα μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση και με αμέτρητους παραλήπτες.
Προς το παρόν, το επίκεντρο της εμπόλεμης ζώνης βρίσκεται αλλού. Η ΑΕΚ και ο Παναθηναϊκός προσπαθούν να το παίξουν αδικημένοι από την διαιτησία. Ο Ολυμπιακός με κάθε τρόπο (θεσμικά και μη ) να αποδομήσει ότι μπορεί να αποδομηθεί, την ΕΠΟ, την ΚΕΔ, τους αντιπάλους του, τα πάντα.
Ο Δικέφαλος επιλέγει -και εδώ συνειδητά- να απέχει και να παρακολουθεί από μακριά αυτή την βόμβα τοξικών αερίων που έπεσε μετά το τέλος της πρώτης αγωνιστικής στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Εκφράζει θέση, εκφέρει γνώμη, αλλά η κεντρική του ιδέα παραμένει η ίδια: «Εμείς κοιτάζουμε το ποδόσφαιρο μας. Την ομάδα μας. Κι όποιος θέλει ας έρθει να αναμετρηθούμε ποδοσφαιρικά στα ίσα».
Αργά ή γρήγορα, όταν πλησιάσει κι άλλο και γίνει ακόμα επικίνδυνος θα μπει και αυτός στο στόχαστρο. Θα πολεμηθεί με κάθε τρόπο. Μόνο που τότε ίσως και να είναι αργά για εκείνους…
