Σε όλες τις διμερείς επενδυτικές συμφωνίες η ουσία βρίσκεται σχεδόν πάντα κάτω-κάτω σε αυτά που γράφονται με μικρά γράμματα που ελάχιστοι τα προσέχουν: «Οι αποδόσεις στο παρελθόν δεν εγγυώνται τις μελλοντικές». Το παρελθόν είναι μόνο ένας οδηγός για το μέλλον, ένα βοηθητικό εργαλείο στην λήψη αποφάσεων.
Αν στον κόσμο των επενδύσεων, των αριθμών, των ποσοστών, που τα πάντα διέπονται από μία λογική, μία ισορροπία, το παρελθόν δεν εξασφαλίζει το μέλλον, σκεφτείτε τι γίνεται σε ένα χώρο όπου όλα εξαρτώνται από μία μπάλα που γυρίζει. Σε έναν κόσμο που δοκάρι και μέσα είσαι μάγκας, αλλά δοκάρι και έξω είσαι… δάγκας. Σε έναν κόσμο που τα πάντα μπορούν να αλλάξουν από μία… στραβοκλωτσιά, σε έναν κόσμο όπου μερικά εκατοστά μπορούν να κρίνουν τον κόπο μιας ολόκληρης χρονιάς.
Πέρσι, τέτοια εποχή, η Μπενφίκα ήθελε να διορθώσει ένα ιστορικό λάθος. Με το πέρασμα του χρόνου, η διοίκηση της είχε καταλάβει ότι δεν είχε αναγνωρίσει, δεν είχε εκτιμήσει το έργο του Ζόρζε Ζεσούς, όσο αυτός βρισκόταν στον πάγκο του συλλόγου.
Από την ημέρα που τον άφησε να φύγει, οι αετοί άρχισαν να κατακτούν τίτλους, όλο και πιο αραιά, την ώρα που Πορτογάλος τεχνικός σάρωνε το πάντα στο πέρασμα του, δημιουργούσε ακραία προσωπολατρία στην Βραζιλία, όπου είχε χτίσει μία εκπληκτική Φλαμένγκο και αναγνωριζόταν ως ένας εκ των κορυφαίων τεχνικών παγκοσμίως.
Για να τον δελεάσει και να τον φέρει πίσω χρειάστηκε να «ξηλωθεί» κανονικά. Η συνολική επένδυση για το κλειστό τριετές συμβόλαιο (μισθός, αποζημίωση Φλαμένγκο, τεχνικό επιτελείο, φόροι) ξεπέρασε τα 30 εκατομμύρια ευρώ, ένα ποσό εξωφρενικό, που όμοιο του δεν είχε ξαναδεί το πορτογαλικό ποδόσφαιρο. Τα λάθη πληρώνονται και στην συγκεκριμένη περίπτωση πληρώθηκαν πανάκριβα από την ομάδα της Λισσαβόνας.
Το πιο σημαντικό όμως ήταν η λευκή επιταγή που πήρε στα χέρια του για να διοικήσει και να χτίσει την ομάδα όπως ήθελε, χωρίς παρεμβάσεις τρίτων, χωρίς μα και μου. Η Μπενφίκα -μία ομάδα που συνήθως πουλάει, δεν αγοράζει ακριβά- ξόδεψε πέρσι πάνω από 80 εκατομμύρια ευρώ για να κάνει όλα τα χατίρια του Ζεσούς, ο οποίος αντιμετωπιζόταν από τον τύπο, την διοίκηση, τους οπαδούς ως… Πάπας. Είχε το αλάθητο. Αυτού του είδους την αυθεντία την είχε κερδίσει όλα αυτά τα χρόνια με την παρουσία του στους πάγκους.
Στο πρώτο επίσημο παιχνίδι της σεζόν ήρθε και το πρώτο χαστούκι. Ο αποκλεισμός από το Champions League από τον ΠΑΟΚ υπολογίζεται ότι έφερε οικονομική ζημιά που ξεπέρασε τα 60 εκατομμύρια ευρώ. Δικαιολογήθηκε όμως. Αρχή ήταν.
Στην πορεία της σεζόν η Μπενφίκα δεν μπόρεσε ποτέ να ορθοποδήσει και να βρει σωστό βηματισμό. Έχασε περίπατο το πρωτάθλημα από την Σπόρτινγκ, έχασε το κύπελλο στον τελικό από την Μπράγκα που την απέκλεισε και στο Λιγκ Καπ, ενώ η Άρσεναλ την απέκλεισε στα προημιτελικά του Europa League.
Η μεγαλύτερη επένδυση στην σύγχρονη ιστορία του συλλόγου συνοδεύτηκε και από την πιο ηχηρή αποτυχία. Σήμερα, η αυθεντία του Ζεσούς έχει ξεθωριάσει. Υπάρχει αντίλογος και μάλιστα ισχυρός. Ωστόσο, είναι αμετακίνητος. Πήρε το πράσινο φως να διώξει την μισή ομάδα και να την χτίσει και πάλι από το μηδέν.
Οι επιστροφές δεν είναι πάντα καταστροφές (όπως λέει ο Πασχάλης Τερζής), αλλά κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος ότι δεν μπορούν να εξελιχθούν σε τέτοιες. Ο αθλητισμός διέπεται από άγραφους νόμους, που ακόμα δεν έχουν κωδικοποιηθεί, δεν υπάρχει σταθερός αλγόριθμος επιτυχίας.
Αν η Μπενφίκα γυρνούσε τον χρόνο πίσω και ο Ζεσούς ήταν διαθέσιμος πέρσι τέτοια εποχή, πάλι αυτόν θα επέλεγε. Με το ίδιο συμβόλαιο και την ίδια λευκή επιταγή για να δουλέψει χωρίς παρεμβάσεις στο έργο του. Η προηγούμενη επιτυχία του Ραζβάν Λουτσέσκου στον πάγκο του ΠΑΟΚ δεν σημαίνει ότι επιστρέφοντας θα τα σαρώσει όλα ό,τι κι αν γίνει. Αυτό όμως δεν αναιρεί ότι από την στιγμή που η διοίκηση του συλλόγου έκρινε ότι πρέπει να αλλάξει προπονητική σελίδα, από αυτούς που ήταν διαθέσιμοι ήταν ο καταλληλότερος για τον πάγκο…
JOB INTERVIEW
Ανάμεσα στον σημερινό ΠΑΟΚ και τον ΠΑΟΚ ονειρεύεται ο Ραζβάν Λουτσέσκου υπάρχει μεγάλη απόσταση. Ανάμεσα στον σημερινό ΠΑΟΚ και τον ΠΑΟΚ που κατέκτησε το αήττητο νταμπλ υπάρχει μεγάλη απόσταση. Κι αυτό φαίνεται με γυμνό μάτι. Η απόσταση είναι μεγάλη και δεν μπορεί να καλυφθεί με άλματα, αλλά μόνο βήμα-βήμα.
Ο Ρουμάνος δεν παίρνει στα χέρια του καμένη γη -κάθε άλλο μάλιστα- αλλά παίρνει μία ομάδα που απέχει πολύ σε στελέχωση από τα δικά του «θέλω».
Κι αυτά δεν αφορούν μόνο την ατομική ποιότητα, αλλά και άλλα στοιχεία όπως προσωπικότητες, ποικιλία στην σύνθεση χαρακτηριστικών, βάθος, αθλητικότητα.
Σε ένα καλοκαίρι δεν γίνεται να πάρεις μία μπουλντόζα και να τα ισοπεδώσεις όλα, μα ούτε και να ρίξεις ένα καράβι λεφτά για να ψωνίσεις αυτά που θέλεις.
Οι κινήσεις θα πρέπει να είναι στοχευμένες, προσεκτικές και να στοχεύουν πάντα την μεγάλη εικόνα.
Είναι δεδομένο, σχεδόν σίγουρο, ότι στην πορεία θα προκύψουν «εσωτερικές μεταγραφές» από παίκτες που οι περισσότεροι έχουν ξεχάσει όπως ο Μπίσεσβαρ ή ο Καγκάβα, ο Ρουμάνος τεχνικός θέλει να δει αν υπάρχουν ακόμα ποδοσφαιρικοί χυμοί για να στύψει από αυτούς.
Αυτή τη φορά, η καλοκαιρινή προετοιμασία θα λειτουργήσει και σαν ένα είδος job interview για αρκετούς παίκτες. Όσοι περάσουν με επιτυχία την συνέντευξη, θα πάρουν και την δουλειά για την επόμενη σεζόν.
