Ποιος φαντάζονταν ότι, από τη στιγμή που θεσμοθετήθηκε το VAR, θα γίνονταν τόσο πολύ φασαρία περί της διαιτησίας; Αρχικά (σχεδόν) όλοι είχαν πιστέψει ότι αφού μπήκε η τεχνολογία στο ποδόσφαιρο, θα ελαχιστοποιούνταν τα λάθη και, συνακόλουθα, κι οι αντιδράσεις των ομάδων. Τελικά, και με VAR και χωρίς VAR η διαιτησία εξακολουθεί (τουλάχιστον σ’ ό,τι αφορά τα καθ’ ημάς) να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας και του ενδιαφέροντος, κι ενώ θα έπρεπε να ασχολούμασταν αποκλειστικά με τις επιδόσεις παικτών και ομάδων.
Μπορεί τα πράγματα να εξελιχτούν ακόμη χειρότερα στη συνέχεια; Δυστυχώς, κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί για το αντίθετο. Ειδικά από εδώ και πέρα, που κάθε βαθμός μετράει «χρυσάφι» στη μάχη για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται (και τα πλέι οφ πλέον δεν είναι και πολύ μακριά μας).
Το ακόμη χειρότερο είναι ότι και με κάποιους από τους ξένους διαιτητές, που έρχονται να σφυρίξουν σε αγώνες ντέρμπι της Σούπερ Λιγκ, τα πράγματα δεν εξελίσσονται καθόλου καλά. Τελευταίο παράδειγμα ο Δανός Mόρτεν Κρογκ, που σε ένα παιχνίδι χωρίς «δύσκολες» φάσεις, όπως ήταν το ματς της περασμένης Κυριακής στο Ολυμπιακό στάδιο μεταξύ του Παναθηναϊκού και του ΠΑΟΚ, «κατάφερε» να προκαλέσει σε μεγάλο βαθμό τους «ασπρόμαυρους» (ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο). Σε τελική ανάλυση, αν είναι να έρχονται τέτοιου επιπέδου διαιτητές από το εξωτερικό, καλύτερα να σφυρίζουν Ελληνες. Όχι τίποτα άλλο, θα γλιτώνουμε έτσι και τα επιπλέον έξοδα…
Ετσι όπως πάει η κατάσταση, τείνουμε να πιστέψουμε ότι δεν υπάρχει καμία σωτηρία με τη διαιτησία κι ότι μόνο χειρότερα μπορούμε να δούμε μπροστά μας. Μακάρι να διαψευστούμε στην πορεία και ν’ αποδειχθούμε μάντεις κακών, αλλά…
