Ο αποκλεισμός του Ολυμπιακού από τους χρυσοφόρους ομίλους του Champions League, αλλάζει μετά από μία διετία το οικονομικό τοπίο σε σχέση με τον εγχώριο ανταγωνισμό
Αν θέλεις να βρεις τις πιο επιτυχημένες, ισχυρές, κυρίαρχες ομάδες στην Ευρώπη, υπάρχει ένας «χρυσός», αλάθητος κανόνας: Follow the money. Ακολούθησε την ροή του χρήματος.
Είναι αυτές με την μεγαλύτερη εμπορικότητα, τους μεγαλύτερους τζίρους, τα περισσότερα έσοδα. Το αξίωμα αυτό σχεδόν ποτέ δεν πέφτει έξω.
Η ρευστότητα πάντα δημιουργεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα για κάθε ομάδα απέναντι στον ανταγωνισμό και της επιτρέπει να κάνει λάθη, χωρίς να τα πληρώνει ακριβά, αφού με την οικονομική της άνεση μπορεί να τα διορθώσει.
Ο ΠΑΟΚ -όπως ομολογεί επίσημα με κάθε τρόπο- έχει πια ως στόχο την επιστροφή στην κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου, ως εκ τούτου κάθε εξέλιξη που επηρεάζει αυτή του την επιθυμία δεν είναι άσχετη με τα του οίκου του.
Ο αποκλεισμός του Ολυμπιακού από τους ομίλους του Champions League δημιουργεί αίφνης μία νέα οικονομική συνθήκη που αργά ή γρήγορα, θα επηρεάσει τις ισορροπίες που υπάρχουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Το πόσο πολύ, θα φανεί στο εγγύς μέλλον. Αυτό που προέχει για τον Δικέφαλο είναι να μπει ο ίδιος στους ομίλους του Europa Conference League, ούτως ώστε να μπορεί να ισχυριστεί ότι μπορεί να παίξει πια επί ίσοις όροις, τουλάχιστον σε οικονομικό επίπεδο, με την ομάδα που επιθυμεί να εκθρονίσει.
ΑΠΩΛΕΙΑ 25 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ
Την τελευταία διετία, ο Ολυμπιακός έβαλε στα ταμεία του μόνο από bonus prizes της UEFA τον εξωφρενικό αριθμό των 69.692.410 ευρώ, χοντρικά 70 εκατομμύρια ευρώ, ποσό πέρα από κάθε πραγματικότητα, ένα ποσό που δημιούργησε ένα ασύλληπτο πλεονέκτημα απέναντι στους εγχώριους αντιπάλους που ασφυκτιούσαν στις δαγκάνες του Financial Fair Play. Μόνο που η παρουσία του στους χρυσοφόρους ομίλους του Champions League, τον βοήθησε και σε κάτι άλλο: να δημιουργήσει υπεραξία στους παίκτες του και να μπορεί να πουλήσει σε πολύ υψηλές τιμές.
Στο ίδιο χρονικό διάστημα λοιπόν, οι ερυθρόλευκοι έβαλαν στα ταμεία τους μόνο από τις πωλήσεις των Ποντένσε, Τσιμίκα, Γκιγέρμε, Ζοσέ Σα το ποσό των 48 εκατομμυρίων ευρώ, αφού η εικόνα τους, η χρηματιστηριακή τους αξία, η εμπορικότητα τους απογειώθηκε από το προϊόν που λέγεται Champions League.
Με μία πρόχειρη εκτίμηση η ζημιά που υπέστη ο Ολυμπιακός από τα προσδοκώμενα έσοδα, μετά τον αποκλεισμό του από την Λουντογκόρετς ανέρχεται σε πρώτη φάση (πολύ χοντρικά) στα 25 εκατομμύρια ευρώ, κάτι που αναμένεται να επηρεάσει την βραχυπρόθεσμη (τουλάχιστον) πολιτική του συλλόγου.
Είτε οι ερυθρόλευκοι προκριθούν επί της Σλόβαν Μπρατισλάβας, είτε όχι, έχουν εξασφαλίσει ομίλους (είτε του Europa είτε του Conference League), κάτι που σημαίνει ότι μίνιμουμ έχουν εγγυημένα 7-8 εκατομμύρια ευρώ και πάνε για το κάτι παραπάνω. Το ταβάνι των εσόδων όμως είναι πια πιο χαμηλό, πολύ δύσκολα θα ξεπεράσει τα 11-12 εκατομμύρια με ότι συνεπάγεται αυτό.
ΤΕΡΜΑ ΟΙ… ΑΠΛΕΣ!
Για να καταλάβει κανείς την διαφορά που έφερναν εντός συνόρων τα χρήματα από το Champions League ας αρκεστούμε σε ένα απλό παράδειγμα. Από την ώρα που αποχώρησαν από τον Ολυμπιακό το δίδυμο μπακ των Ομάρ Ελαμπντελαουί και Κώστα Τσιμίκα και μόνο την τελευταία διετία των 70 εκατομμυρίων εσόδων από την UEFA, οι ερυθρόλευκοι έφεραν για ένα εξάμηνο με πανάκριβο συμβόλαιο τον Ραφίνια, για το ίδιο εξάμηνο με δανεισμό τον επίσης πανάκριβο Βινάγκρε, αγόρασαν με ένα εκατομμύριο ευρώ τον Ντρέγκερ, υπέγραψαν τον Χοσέ Χολέμπας, αγόρασαν με άλλα δύο εκατομμύρια τον Ρέαμπτσουκ, υπέγραψαν με πανάκριβο συμβόλαιο ενός εκατομμυρίου τον Κένι Λαλά και είχαν ακόμα και τους Ανδρούτσο, Κούτρη, Γιάννη Μασούρα. Και μιλάμε μόνο για ακραίους μπακ! Τώρα, αυτά αναγκαστικά θα περιοριστούν στα άκρως απαραίτητα.
ΟΙ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ
Εκτός από τις αγωνιστικές αναταράξεις, ο αποκλεισμός αυτός θα φέρει δεδομένα και αλλαγή πλάνου. Ο Ολυμπιακός εξακολουθεί να ψάχνει στην αγορά για δεξί και αριστερό μπακ, έναν ακόμα ακραίο επιθετικό και ενδεχομένως έναν κεντρικό μέσο. Τώρα πια όμως πρέπει να πουλήσει. Αναγκαστικά. Υποχρεωτικά. Και σίγουρα με μεγαλύτερη πίεση και λιγότερη διαπραγματευτική ικανότητα. Ο Πάπε Αμπού Σισέ μοιάζει πολύ πιθανό να αποχωρήσει για την Τρουά, ενώ και ο Μαντί Καμαρά ενδεχομένως να αποχαιρετίσει με πολύ λιγότερα χρήματα από όσα διέρρεε ότι θέλει ο Ολυμπιακός. Αυτή τη στιγμή, οι Πειραιώτες έχουν 45 (!) επαγγελματικά συμβόλαια και δεδομένα πρέπει να αποχωριστούν αρκετά από αυτά, δεν μπορούν να συντηρούν τόσο κόσμο. Μία και μόνο στραβή, αρκούσε για να αλλάξουν οι όροι του παιχνιδιού…
ΤΟ «ΚΡΑΧ» ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΕ ΤΗΝ ΑΕΚ
Η ΑΕΚ έπαθε μεγάλο οικονομικό στραπάτσο από τον αποκλεισμό της από την Βέλεζ Μόσταρ, ενώ ο Παναθηναϊκός προς το παρόν… παρατηρεί!
Η ΑΕΚ ξεκίνησε το καλοκαίρι με διάθεση να τα αλλάξει όλα. Να τα σαρώσει όλα. Ει δυνατόν να διώξει το μεγαλύτερο μέρος του ρόστερ της και να το ανανεώσει με νέο αίμα, με νέα κύτταρα. Η πρόθεση ήταν καλή, αλλά ο σοκαριστικός πρόωρος ευρωπαϊκός αποκλεισμός από την Βέλεζ Μόσταρ άλλαξε τα πάντα.
Η Ένωση δεν άλλαξε και λίγα. Έφερε αρκετούς ενδεκαδάτους παίκτες (Στάνκοβιτς, Μισλέν, Τζαβέλας, Βράνιες, Χατζισαφί, Λε Ταλέκ, Αραούχο), σπρώχνοντας μόνο σε ομάδες πάνω από 4 εκατομμύρια ευρώ, όμως το ποιοτικό ισοζύγιο δεν είναι ξεκάθαρο ότι είναι θετικό, αφού από το ρόστερ έφυγε η ποιότητα των Λιβάγια, Νέλσον Ολιβέιρα, Τσιγκρίνσκι, Κρίστισιτς, παίκτες που είχαν προσωπικότητα και είχαν ακόμα να προσφέρουν.
Η ΑΕΚ έβαλε κοντά στα 2 εκατομμύρια ευρώ από τις αποχωρήσεις των Βέρντε, Νεντελτσεάρου, Χνιντ, όμως έχει αρκετά ακόμα μέτωπα, αλλά λίγα όπλα στα χέρια της.
Η ζημιά από τον ευρωπαϊκό αποκλεισμό κοστολογείται στα 6-7 εκατομμύρια ευρώ, αφού η Ένωση έμεινε μόνο με τις 350.000 της απλής συμμετοχής στα προκριματικά του Europa Conference League, από το οποίο περίμενε έσοδα από πολλαπλές πηγές.
Η ομάδα που δεν έχει τέτοιες σκοτούρες είναι ο Παναθηναϊκός. Οι πράσινοι ήξεραν εκ των προτέρων ότι δεν θα παίξουν Ευρώπη, κάνουν σχεδόν ένα μήνα μεγαλύτερη προετοιμασία και δεν δείχνουν προς το παρόν διατεθειμένοι να υπερβούν τα 10-12 εκατομμύρια μπάτζετ για να μπουν σφήνα στους πρωτοπόρους.
Οι κινήσεις του τριφυλλιού είναι μέχρι στιγμής πολύ ταπεινές (Κώτσιρας, Ρουμπέν Πέρεθ, Σάρλια) και παρά το σημαντικό ξεσκαρτάρισμα μέχρι στιγμής από παίκτες που δεν είχαν να προσφέρουν άλλα πράγματα (Μολό, Σανκαρέ, Κολοβός, Εμμανουηλίδης, Περέα, Μπεχ) δεν δείχνουν ότι μπορούν να φέρουν αλλαγή ισορροπιών στην κορυφή.
Ο Παναθηναϊκός έχει βγάλει αρκετούς παίκτες στην βιτρίνα περιμένοντας προτάσεις (Διούδης, Χατζηγιοβάνης, Αγιούμπ, Μακέντα, Αϊτόρ, Καρλίτος), όμως όσο περνάει ο καιρός και δεν έρχονται προτάσεις, τόσο μεγαλύτερος είναι ο συμβιβασμός για την επόμενη σεζόν.
Παρότι η δουλειά του Ιβάν Γιοβάνοβιτς διαφημίζεται αρκετά, το τριφύλλι δεν έχει κερδίσει ακόμα κανέναν στα καλοκαιρινά φιλικά προετοιμασίας, γενικά ψάχνει παντού για ενέσεις ποιότητας, όμως μία εβδομάδα πριν από την έναρξη του πρωταθλήματος δεν δείχνει να έχει αλλάξει και πολύ από πέρσι.
ΑΡΗΣ ΚΑΙ… ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ!
Παρά τον τρίτο σερί καλοκαιρινό αποκλεισμό στα προκριματικά, ο Άρης συμπεριφέρεται μεταγραφικά σαν να κέρδισε το… τζόκερ!
Υπάρχουν δύο τρόποι για να αντιμετωπίσεις μία οικονομική στραβή που έκατσε στην επιχείρηση σου. Ο πρώτος επιτάσσει αναδίπλωση, επανασχεδιασμό, περικοπές, ανασυγκρότηση και λιτότητα. Ο δεύτερος, ο πιο ρισκαδόρικος, είναι επιθετικό μάρκετινγκ, επιπλέον επενδύσεις, έξοδα, μεγαλύτεροι άνοιγμα, ώστε να καλυφθεί μακροπρόθεσμα η ζημιά.
Επειδή οι εποχές είναι δύσκολες για όλους η πρώτη τάση είναι η επικρατούσε σχεδόν παντού, όμως ο Άρης κάνει την διαφορά και επιλέγει το «τζογαδόρικο» μονοπάτι.
Παρότι για τρίτο συνεχόμενο καλοκαίρι αποκλείστηκε από τα προκριματικά, παρότι δεν έχει μπει ποτέ σε ομίλους τα τελευταία χρόνια, παρότι πέρσι υπήρξαν μεγάλες απώλειες εσόδων από τα κλειστά γήπεδα λόγω Covid-19, o Θόδωρος Καρυπίδης ξανοίγεται όσο ποτέ άλλοτε, πηγαίνοντας για το «όλα ή τίποτα».
Οι ακριβές προσθήκες των Χάιροβιτς, Μπαντού Εντιαγέ (κυρίως), Ντένις και Φαμπιάνο αποδείχθηκε ότι ήταν μόνο το ορεκτικό, αφού αμέσως μετά τον αποκλεισμό άρχισαν οι αληθινές σπατάλες.
Ο Λουμόρ ήρθε ως ελεύθερος από την Σπόρτινγκ Λισσαβόνας, όμως το μεγάλο κόλπο ήταν ο 28χρονος Αργεντινός εξτρέμ Χουάν Ιτούρμπε με θητεία σε σημαντικές ευρωπαϊκές ομάδες (Πόρτο, Ρόμα, Βερόνα), ο οποίος τα τελευταία χρόνια στο Μεξικό είχε ετήσιο συμβόλαιο άνω των τριών εκατομμυρίων δολαρίων. Αν μάλιστα οι κιτρινόμαυροι πάρουν και τον Μαροκινό εξτρέμ της Ρεν, Ραφίκ Γκιτάν, όπως και τον φορ της Φούλαμ, Αμπουμπακάρ Καμαρά τότε θα έχουν ολοκληρώσει ένα τρελό καλοκαίρι, το οποίο δημιουργεί μία περίεργη αίσθηση ελπίδας, αλλά και ανασφάλειας.
Διότι, ο Άρης θα έχει την πίεση πως πρέπει να πετύχει άμεσα, ώστε να κάνει απόσβεση της επένδυσης του, που μοιάζει να είναι η μεγαλύτερη της ιστορίας του, δημιουργώντας πια την υποχρέωση για κάτι υπερβατικό φέτος κιόλας.
