Μετά το “πραξικόπημα” και την πτώση του Λάκη Οικονομίδη διεξάγονται το 1995 αρχαιρεσίες στον Eρασιτέχνη ΠΑΟΚ και εκλέγεται νέα διοίκηση με επικεφαλής τον Λάκη Αλεξόπουλο και μέλη διακεκριμένους παράγοντες, όπως Αθανάσιος Κατσαρής, Τάκης Πανελούδης, Χρήστος Εμμανουήλ, Βασίλης Οικονομίδης, Χάρης Λαζαρίδης, Χρήστος Γεωργιάδης, Γιώργος Παπαδόπουλος, Τάκης Ζγουρής, Δήμος Χάσικος και νέα στελέχη, όπως οι Αριστείδης Κανάβης, Κωνσταντίνος Ζέρβας, Τέλης Μπιτσιάνης, Γιάννης Καστανίδης και Μιχάλης Ανδρεάδης.
Η γενική συνέλευση έλαβε και μια άλλη σημαντική απόφαση: να εγκρίνει παμψηφεί τη «Σύμβαση χορηγίας», με την οποία ανέθετε την οργάνωση, λειτουργία και διαχείριση του Τ.Α.Κ., δηλαδή του Τμήματος Αμειβομένων Καλαθοσφαιριστών, σε μια ομάδα παραγόντων, που ήταν και μέλη του διοικητικού συμβουλίου του ΑΣ ΠΑΟΚ.
Ετσι έχουμε στις 3 Αυγούστου του 1995, στην πρώτη συνεδρίαση των μελών, που εκλέχτηκαν από τη γενική συνέλευση, τη συγκρότηση του νέου διοικητικού συμβουλίου σε σώμα και στη δεύτερη συνεδρίαση, στις 7 Αυγούστου 1995, την εξουσιοδότηση των μελών του δ. σ. Αριστείδη Κανάβη και Κωνσταντίνου Ζέρβα να υπογράψουν για λογαριασμό του ΑΣ ΠΑΟΚ τη «Σύμβαση χορηγίας», με βάση της οποίας αναλάμβαναν το τμήμα μπάσκετ οι Λάκης Αλεξόπουλος με ποσοστό 40%, Θανάσης Κατσαρής με 20%, Τάκης Πανελούδης με 20% και Βασίλης Οικονομίδης, ωσαύτως με ποσοστό 20% οι οποίοι αποκαλούνται από τούδε και πλέον «Χορηγοί» του ΠΑΟΚ. Υπόψη ότι η σύμβαση αυτή υποχρέωνε τους χορηγούς να εξοφλήσουν όλες τις υποχρεώσεις του ΤΑΚ προς τρίτους, εκτός από τα χρέη προς το Δημόσιο και το ΙΚΑ. Το μπάσκετ βρίσκεται πλέον σε καλά ΠΑΟΚτσήδικα χέρια, με τις ευχές όλων να συνεχίσει τη θριαμβευτική του πορεία, που είχε μέχρι σήμερα, με την κατάκτηση των τεσσάρων τίτλων.
Η ομάδα στελεχώνεται αρκετά καλά, στο εσωτερικό πηγαίνει θαυμάσια και πολύ σύντομα φαίνεται ότι θα πρωταγωνιστήσει και στις κορυφαίες ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Ετσι και γίνεται, με αποτέλεσμα η ομάδα μας, για μια ακόμη φορά, να ετοιμάζεται για τη συμμετοχή της σε έναν νέο τελικό κυπέλλου Κόρατς στη Βιτόρια της Ισπανίας με την Ταουγκρές.
Όμως, οι πολύ καλές στιγμές που ακολούθησαν δυστυχώς είχαν και τις άσχημες, ανεξήγητες και προβληματικές στιγμές. Στο παρασκήνιο έγιναν πάρα πολλά και κάναμε αγώνα, προκειμένου να μη δημοσιοποιηθούν ποτέ. Η ομάδα «χορηγών», η γνωστή «τετρανδρία» δεν μπορούσε να συντονιστεί. Υπήρχε φαγωμάρα μεταξύ τους, ασυνεννοησία και διαρκής αντιπαλότητα, ιδιαίτερα μεταξύ των Λάκη Αλεξόπουλου και Τάκη Πανελούδη. Μέγας ισορροπιστής υπήρξε ο Θανάσης Κατσαρής και, ελαφρώς, ο Βασίλης Οικονομίδης. Η εσωτερική αυτή διαμάχη δεν ήταν ό,τι καλύτερο, γιατί επηρέαζε και την όλη δομή και λειτουργία του ΤΑΚ ΠΑΟΚ.
Παράδειγμα, παραμονές του μεγάλου τελικού της Βιτόρια, κι ενώ είχαμε μια σειρά από ετοιμασίες, που έπρεπε να πραγματοποιήσουμε, όπως κλείσιμο τσάρτερ, διανομή εισιτηρίων, κλείσιμο ξενοδοχείων, αναμνηστικά δώρα, διαπιστεύσεις δημοσιογράφων, τελική συγκρότηση αποστολής, προσκλήσεις επισήμων και άλλα πολλά, είχαμε και την ασυνεννοησία σε ύψιστο βαθμό. Μια εβδομάδα περίπου πριν την αναχώρησή μας, και ενώ είμαι στο γραφείο μου, δέχομαι συνεχή τηλεφωνήματα από τα μέλη της διοίκησης, που με «βγάζουν από τα ρούχα μου». Αλεξόπουλος: «Δημήτρη, ετοίμασε τρεις προσκλήσεις και θα στείλω άτομο να τις παραλάβει». Πανελούδης: «Δεν θα δοθεί καμία πρόσκληση αν δεν ενημερωθώ». Αλεξόπουλος: «Δημήτρη, στο τσάρτερ της αποστολής να συμπεριλάβεις και τα ονόματα των τάδε». Πανελούδης: «Δημήτρη, έχουμε ακόμη επτά κενές θέσεις στο τσάρτερ;». «Όχι, κ. Πανελούδη. Εχει συμπληρωθεί και τα τελευταία ονόματα προτάθηκαν από τον πρόεδρο, τον κ. Αλεξόπουλο». «Σβήστα, και γράψε τους τάδε. Δημήτρη, στείλε τέσσερις προσκλήσεις στον κ. τάδε! Όχι, στείλε πέντε εισιτήρια στον τάδε. Μη αυτό, μη το άλλο», οπότε, μου τη δίνει και μένα, καλώ τους συνεργάτες μου στο γραφείο και τους δίνω άδεια να πάνε στα σπίτια τους. «Φύγετε, τα γραφεία για σήμερα θα παραμείνουν κλειστά». Έκπληκτοι όλοι οι υπάλληλοι μας αποχωρούν, κλειδώνω τα γραφεία και φεύγω κατ’ ευθείαν για την παραλία, το Λευκό Πύργο, διανύοντας μια απόσταση περίπου τεσσάρων χιλιομέτρων, από το λιμάνι μέχρι τον ιστιοπλοϊκό όμιλο της πόλης μας. Τα γραφεία κλειστά, τα τηλέφωνα να έχουν ανάψει από τις συνεχείς κλήσεις και ο κ. Κατσαρής ανησυχώντας, να προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί μου, ώσπου τελικά απαντώ σε μία από τις κλήσεις του στο κινητό μου τηλέφωνο και του εξιστορώ την όλη κατάσταση.
Μένει κατάπληκτος, συμφωνεί μαζί μου και μου συνιστά να πάω στο σπίτι μου για να βρω τη γαλήνη μου! Αυτά και άλλα παράξενα βίωνα κάθε μέρα και τα κρατούσα, τα κρατούσα μέσα μου για να μην εκθέσω πρόσωπα, καταστάσεις και ομάδα.
Υπόψη πως η κατάσταση αυτή δεν μπορούσε να συνεχιστεί, με αποτέλεσμα έναν από τους προσεχείς μήνες ο Λάκης Αλεξόπουλος ν’ αποζημιώσει και τους τρεις για όσα χρήματα είχαν διαθέσει στο ΤΑΚ και να διευθύνει μόνος του την ομάδα και το τμήμα.
Αυτά και άλλα πολλά βίωνα καθημερινά με την αξιαγάπητη τετρανδρία μας, ώσπου δόθηκε η λύση, που ήταν και η ιδανική και προάγγελος της μετατροπής της ερασιτεχνικής ομάδας μπάσκετ του ομίλου μας σε ΚΑΕ, δηλαδή σε Καλαθοσφαιρική Ανώνυμη Εταιρεία, που έγινε το Δεκέμβριο του 1997.
*Η FORZA ΔΗΜΟΣΙΕΥΕΙ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ «ΠΑΟΚ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ»
