Ο ΠΑΟΚ προσπαθεί εδώ και καιρό να διαβάσει τους λόγους που η Τούμπα δε γεμίζει. Και η αλήθεια είναι πως η μεγάλη ζημιά γίνεται από τα διαρκείας. Η μεγάλη πώληση των οποίων είχε επιτυχία ως πολιτική, αλλά πρακτικά κάνει τεράστια ζημιά γιατί από αυτούς που αγόρασαν, το 50 με 60% δεν πηγαίνει στο γήπεδο στα περισσότερα παιχνίδια. Αλλά ούτε μπαίνει στη διαδικασία μεταβίβασης, που δεν έχει βέβαια καιρό που είναι διαθέσιμη.
Όταν περίπου δέκα χιλιάδες άνθρωποι απουσιάζουν από τη Τούμπα, αντιλαμβανόμαστε άπαντες πως η εικόνα του γηπέδου θα είναι κακή. Κάτι που ενισχύθηκε από την άστοχη πολιτική των μεμονωμένων εισιτηρίων που δεν τράβηξαν. Ελάχιστα αγορασμένα και σίγουρα χασούρα παρά τις αυξημένες τιμές. Και σαν κλίμα γηπέδου αλλά και καθαρά οικονομικά. Για αυτό και η ΠΑΕ επέλεξε να αλλάξει στρατηγική, μήπως και ενεργοποιήσει τα 6-7 χιλιάδες εισιτήρια που μένουν αδιάθετα.
Από εκεί και πέρα βέβαια, υπάρχουν και άλλοι λόγοι που η Τούμπα δεν τραβάει. Θέλεις η ταλαιπωρία που προκύπτει από ένα γήπεδο του 1959, θέλεις πως είναι εχθρικό προς τις γυναίκες που δεν έχουν ούτε τουαλέτα να πάνε, θέλεις η κίνηση στη Θεσσαλονίκη και βέβαια η ακρίβεια. Κάποιος από την Κοζάνη ή την Ξάνθη, δεν μπορεί να έρχεται δύο φορές το μήνα. Το κόστος ισοδυναμεί με μισό διαρκείας για κάθε παιχνίδι σε μία κοινωνία που ασφυκτιά.
Προφανώς η απάντηση σε όλα αυτά, είναι η νέα Τούμπα που θα ενεργοποιήσει περισσότερο τους ντόπιους. Και για να συμβεί αυτό πρέπει να παρθούν κάθετες αποφάσεις.
