Ηταν Τετάρτη βράδυ, 17 του Ιούνη του 1988, όταν σε μια πανηγυρική συνεδρίαση, το διοικητικό συμβούλιο του ΠΑΟΚ αποδεχόταν τη δωρεά 10.155 τ. μ.-στην περιοχή της κάτω Πυλαίας-του αείμνηστου προέδρου της ΠΑΕ ΠΑΟΚ Γιάννη Δεδέογλου και που, σιγά σιγά, άρχισε να ζωντανεύει η ελπίδα για την πραγματοποίηση του μεγάλου ονείρου.
Ηταν Κυριακή πρωί, 18 του Μάρτη του 1990, όταν η τρέλα του Νίκου Βεζυρτζή αρχίζει να εμφανίζει τα πρώτα αρώματα της υλοποίησης του ονείρου και αρχίζουν να τρέχουν οι εξελίξεις. Παρουσία των καλαθοσφαιριστών της εποχής εκείνης, Μπάνε Πρέλεβιτς, Παναγιώτη Φασούλα, Νίκου Σταυρόπουλου, Τζον Κόρφα, Πιτ Παπαχρόνη, Γιώργου Μακαρά, μελών δ. σ. και Ομίλου, πολιτικών και στρατιωτικών αρχών και χιλιάδων φιλάθλων, τελείται αγιασμός και ακολουθεί η θεμελίωση του γηπέδου από τον τότε Σαλονικιό υπουργό Πολιτισμού Σωτήρη Κούβελα,, που είχε χρηματοδοτήσει και την εκδήλωση με το ποσό των 20 εκ. δρχ. Το οικόπεδο που μας παραχωρήθηκε ήταν ένα μεγάλο χωράφι χωρίς καμία πρόσβαση, για αυτό και έπρεπε να γίνουν οι σχετικές προεργασίες: χωματουργικά, διάνοιξη δρόμου, προσθήκη χαλικιών, διαμόρφωση χώρου κ. ά.
Καλά, την ημέρα που ο «τρελός» πρόεδρος με τα φιλαράκια του και μέλη του διοικητικού συμβουλίου Χρήστο Γεωργιάδη, Γιώργο Παπαδόπουλο, Βασίλη Οικονομίδη, Τάκη Σγουρή, Χρήστο Μπέκια, Νίκο Καραμβέρη, Στέλιο και Γάκη Κόπτη μας πήγε στην περιοχή για να δούμε το οικόπεδο, που μας δώρισε ο Μπαρμπαγιάννης Δεδέογλου, πάθαμε την πλάκα μας: ένα μεγάλο χωράφι, χωρίς καμία πρόσβαση. Επρεπε, για να το δούμε, να περάσουμε πάνω από συρματοπλέγματα, μικρές και μεγάλες λακκούβες, στοίβες από αγριόχορτα και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε. Υπήρχε, μάλιστα, και μια μεγάλη, σκουριασμένη από τον καιρό, σιδερένια καγκελόπορτα με την επιγραφή «ΙΚΑ». Εκεί, λοιπόν, με την επιμονή και την τρέλα του, στήθηκε όλο το παραπάνω σκηνικό και φάνηκαν οι πρώτες ακτίδες του γηπέδου του ΠΑΟΚ!
Ακολουθεί η επιστολή της υφυπουργού Πολιτισμού κυρίας Φάνης Πάλλη-Πετραλιά, στην οποία διαφαίνεται η βούληση της πολιτείας να κατασκευαστεί το γήπεδο, ζητείται μάλιστα και η παραχώρηση της έκτασης στη ΓΓΑ και η γενική συνέλευση του ομίλου μας, με την ομόφωνη απόφασή της στις 29 Οκτωβρίου του 1990 παραχωρεί την αιτηθείσα έκταση.
Στη συνέχεια έχουμε και συμπληρωματική δωρεά, παραπλεύρως της πρώτης, απαραίτητη για την υλοποίηση του έργου, από τον Θανάση Δεδέογλου, αδερφό του Γιάννη, συνολικής έκτασης τεσσάρων στρεμμάτων περίπου, που γίνεται μετά χαράς αποδεκτή –παραμονές του ευρωπαϊκού θριάμβου της Γενεύης-και συντάσσεται η αντίστοιχη συμβολαιογραφική πράξη.
Το 1992 δημοσιεύεται από τη ΓΓΑ περίληψη διακήρυξης δημοπράτησης του έργου και συγκροτείται επιτροπή δημοπράτησης εργασιών, για επίσπευση διαδικασίας ανάθεσης και κατασκευής. Στις 9 Ιουνίου διενεργείται η δημοπράτηση και στις 2 Δεκεμβρίου εγκρίνονται τα πρακτικά και κατακυρώνεται η εκτέλεση του έργου στην εταιρεία ΑΒΑΞ ΑΕ και σε μία εβδομάδα υπογράφεται η σύμβαση κατασκευής του έργου επί προεδρίας Νίκου Βεζυρτζή και υφυπουργού Αθλητισμού Βασίλη Παπαγεωργόπουλου. Προβλεπόμενες θέσεις: 4800 σταθερές και 1200 πτυσσόμενες, σύνολο 6000.
Το 1993 με κοινή απόφαση υπουργών οικονομικών και πολιτισμού κηρύσσονται αναγκαστικές απαλλοτριώσεις ακινήτων: α) για λόγους δημόσιας ωφέλειας, β) για σύσταση δουλείας διέλευσης –ο γνωστός δρόμος του ΙΚΑ-και αρχίζει να διαμορφώνεται περιβάλλον χώρος με τις καλύτερες προϋποθέσεις.
Το 1994, παρουσιάζεται διαφοροποίηση εργασιών, αλλαγή πλεύσης τεχνικών υπηρεσιών ΓΓΑ και αναδόχου εταιρίας, διενέξεις, καθυστερήσεις και οριστική παύση εργασιών.
Στις 15 Φεβρουαρίου 1995, με πρωτοβουλία του τότε υπουργού Τύπου Βαγγέλη Βενιζέλου, πραγματοποιείται σύσκεψη με θέμα: Κλειστό γυμναστήριο ΠΑΟΚ και ενδεχόμενη αύξηση χωρητικότητάς του, στην οποία μετέχουν οι Γιώργος Λιάνης, υφυπουργός Αθλητισμού, Γιώργος Βασιλακόπουλος, ΓΓΑ, Απόστολος Οικονομίδης, πρόεδρος ΑΣ ΠΑΟΚ, Κωνσταντίνος Κουβαράς, πρόεδρος αναδόχου εταιρίας ΑΒΑΞ, Δημήτρης Νικηφόρος, γεν. διευθυντής ΠΑΟΚ και τρεις-τέσσερις υπηρεσιακοί παράγοντες.
Με το πέρας της σύσκεψης, ο κ. Βενιζέλος ανακοινώνει την εντολή στην ανάδοχο εταιρία να συντάξει σχετική προμελέτη και να υποβάλλει πορίσματα έρευνας. Η ανάδοχος εταιρία υποβάλει τον επιπλέον προϋπολογισμό, η σχετική δαπάνη κρίνεται ασύμφορη και αποφασίζεται να υπογραφεί στις 18 Απριλίου 1995 προγραμματική σύμβαση με την αρχική μελέτη κατασκευής του έργου των 6000 θεατών.
Τον Αύγουστο του 1995 έχουμε αρχαιρεσίες, νέα διοίκηση, εμφάνιση ομάδας χορηγών για το ΤΑΚ με επικεφαλής τον Λάκη Αλεξόπουλο και συνεργάτες χορηγούς τους κ. κ. Θανάση Κατσαρή, Τάκη Πανελούδη και Βασίλη Οικονομίδη και, σε συνεννόηση με τον υφυπουργό Πολιτισμού Γιώργο Λιάνη, αποφασίζεται να γίνει και δεύτερη τελετή Αγιασμού θεμελίωσης, εφεύρεση πρότασης Δημήτρη Νικηφόρου, το απόγευμα της 7ης Σεπτεμβρίου 1995.
Με νέα λαμπρή τελετή, παρουσία χιλιάδων φιλάθλων, υπουργών, παραγόντων και αθλητών προστίθεται στο ιστορικό του γηπέδου.
Μετά το πέρας της τελετής, με πρωτοβουλία του τότε προέδρου Λάκη Αλεξόπουλου, τίθεται εκ νέου το θέμα αύξησης της χωρητικότητας του σταδίου και δεσμεύεται ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός να εξετάσει και πάλι το όλο θέμα.
Αρχίζει νέος κύκλος νομικών εμποδίων, πρωτοβουλιών, συσκέψεων, δεσμεύσεων, υποσχέσεων, απεμπλοκής δυσκολιών και τελικών αποφάσεων τα έτη 1996, 1997, 1998 και φθάνουμε στην πιο παραγωγική χρονιά, το 1999. Όλα κυλάνε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Στο εργοτάξιο άρχισε σιγά σιγά να ξεπροβάλει το παλάτι της Θεσσαλονίκης. Μέσα σε λίγους μήνες το γήπεδο άρχισε να παίρνει μορφή. Τώρα πλέον έχει κλείσει από όλες τις πλευρές, ενώ παράλληλα έχει τοποθετηθεί και η σκεπή. Μένει η τοποθέτηση των καθισμάτων και του πατώματος, καθώς επίσης και η διαμόρφωση του περιβάλλοντα χώρου.
Στις 17 Μαΐου 2000 γίνεται η πρώτη επίσημη συνάντηση στο πλαίσιο της τελικής φάσης των πλέι οφ του πρωταθλήματος της Α1 μεταξύ των ομάδων ΠΑΟΚ-ΠΑΟ.
*Η FORZA δημοσιεύει αποσπάσματα από το βιβλίο του Δημήτρη Νικηφόρου «ΠΑΟΚ αγάπη μου».
