Στη χώρα που ζούμε και με τις συνθήκες που αντιμετωπιζόμαστε, δεν έχουμε την πολυτέλεια της αφέλειας. Πρέπει να είμαστε έξυπνοι και πάνω απ όλα λειτουργικοί για τον σύλλογό μας.
Είμαστε υποχρεωμένοι να διαχωρίζουμε το τι συμβαίνει εντός ομάδας και το επίπεδο κριτικής που θα ασκήσουμε και τα όσα συμβαίνουν εκτός, όπως βέβαια και τους στόχους που έχει ο ανταγωνισμός απέναντί μας.
Ναι, είμαστε υποχρεωμένοι να διαβάσουμε τα λάθη που κάναμε εμείς και εγκλωβιστήκαμε ποδοσφαιρικά, αλλά παράλληλα να μελετήσουμε όλα όσα έκαναν αυτά τα λαμόγια στο κλαμπ.
Τα δύο τελευταία αφηγήματά τους, η πολυιδιοκτησία του ΠΑΟΚ – Ξάνθη και ο χαλίφης που ελέγχει τη διαιτησία, έπεσαν στο κενό. Όχι δικαστικά βέβαια αφού εκεί στήνουν και τις πέτρες. Ο ΠΑΟΚ αποχαιρέτησε το πρωτάθλημα στη Ξάνθη οριστικά, ενώ στα δύο τελευταία παιχνίδια πρωταθλήματος, δέχτηκε ένα αμφισβητούμενο γκολ στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και δεν του δόθηκε ένα πέναλτι που θα μπορούσε να δοθεί στη Ξάνθη.
Όμως η κάστα τους δεν ασχολείται με το αν αποδείχτηκε κάτι ή όχι. Την απασχολεί η λάσπη και η αλητεία. Το να βρεθεί τρόπος να φανεί στη κοινή γνώμη πως δεν τα κάνουν μόνο αυτοί τα όργια, αλλά τα κάνουν και άλλοι.
Όταν βέβαια τα βάλουμε κάτω από την αρχή, θα διαπιστώσουμε το πόσο μεγάλη ζημιά μας έκαναν με χτυπήματα κάτω από τη μέση. Από το σπάσιμο της συμφωνίας με την ΕΡΤ που είχε άμεσο αντίκτυπο στον μεταγραφικό σχεδιασμό λόγω FFP, μέχρι και την στημένη επιτροπή Αυγενάκη που εξέδωσε εισήγηση υποβιβασμού την ώρα που ξεκινούσε παιχνίδι. Από τον τρόπο που έγινε η μπούκα της αστυνομίας στη Θύρα 4 το πρωί ημέρας αγώνα, μέχρι και την προσπάθεια της κυβέρνησης να κάνει πραξικόπημα στην ΕΠΟ.
Στο μυαλό μου βέβαια όλα αυτά γίνονται για καλό. Γιατί είμαστε υποχρεωμένοι να θωρακιστούμε σε όλα τα επίπεδα. Αγωνιστικά και διοικητικά. Και σύμμαχος όσο κάπως και να ακούγεται αυτό, είναι το FFP που μας αναγκάζει να σκεφτούμε πρακτικά.
Όσο υπάρχει η οικογένεια Σαββίδη δεν χρειάζεται να φοβόμαστε για τίποτα. Ανάλογα με τα όσα συμβαίνουν, θα προσαρμοστεί και θα κάνει το επόμενο βήμα. Σε πρώτη φάση αυτό που έχει σημασία είναι να διατηρηθεί η ψυχραιμία όλων μας και να κλείσει η σεζόν έτσι ώστε να γίνει ένας σοβαρός και αποδοτικός απολογισμός.
Αυτά που έγιναν φέτος, εντός και εκτός των τειχών ήταν ένα μεγάλο σχολείο ξέχωρα από το τι θα συμβεί αγωνιστικά από εδώ και στο εξής.
ΚΑΚΙΣΤΗ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΕΣ
Η εικόνα των τερματοφυλάκων του ΠΑΟΚ είναι κακή και αυτή διαχωρίζεται από τις ομάδες. Η καθημερινότητά τους είναι διαφορετική από τους υπόλοιπους, όπως και η προπόνησή τους.
Αυτό που συναντήσαμε και στις δύο περιπτώσεις, είναι μία πνευματική αδυναμία και εννοείται μία έλλειψη βελτίωσης σε θέματα τεχνικής.
Το βάρος πέφτει σίγουρα πάνω στον προπονητή τερματοφυλάκων Γιώργο Σκιαθίτη, ο οποίος προφανώς βάσει εικόνας που παρουσιάζουν οι παίκτες, δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στον ρόλο του.
Δεν μπορώ να προβλέψω το τι θα συμβεί μέχρι το τέλος της σεζόν, αλλά η κατάσταση είναι απογοητευτική και με ευθύνη εννοείται των αθλητών.
Το καλοκαίρι αναμένεται να συμβούν πολλά και άπαντες πρέπει να αξιολογηθούν δίκαια. Αυτό που κούρασε όμως, είναι να μην εντοπίζεται μία αδυναμία και κανένας να μην έχει κόστος ενώ ευθύνεται για αυτή.
ΜΗΠΩΣ ΝΑ ΨΑΞΟΥΜΕ ΓΙΑ ΜΑΓΟ;
Παρατηρώ τη συμπεριφορά συγκεκριμένων ποδοσφαιριστών μέσα στην ομάδα. Κυρίως τον Μπίσεσβαρ που για δύο χρόνια άντε να είχε πέντε – έξι κακές εμφανίσεις. Φέτος, αν εξαιρέσουμε τον Άγιαξ και το παιχνίδι που μπήκε αλλαγή με την Ξάνθη, δεν μπορώ να διανοηθώ τι μπορεί να του συνέβη. Αν τα έκανε άλλος, θα νομίζαμε πως τα έχει πάρει απ όλους, όμως για τον Μπίσε τέτοιο θέμα δεν τίθεται.
Αυτό όμως του να μην μπορείς να πετύχεις συμπαίκτη, να μη μπορείς να πάρει μία σωστή απόφαση, να κατανοούμε άπαντες πως όταν παίρνεις τη μπάλα στα πόδια σου υπάρχει σκοτάδι, είναι κάτι που χρίζει ψυχιατρικής ανάλυσης.
Αρχίζω να σκέφτομαι μήπως πρέπει να πάρουμε κανέναν μάγο στην ομάδα, καμία ξεματριάστρα, κάτι εναλλακτικό τέλος πάντων. Γιατί αυτό που ζούμε, λογική δεν έχει.
ΤΟΝ ΣΚΑΣΑΜΕ
Ο Δημήτρης Γιαννούλης είναι ένα παιδί που σέβεται κάθε λεπτό που βρίσκεται στον αγωνιστικό χώρο, κάθε λεπτό που βρίσκεται στη προπόνηση. Είναι επαγγελματίας 100%, είναι αθλητικός, έχει βελτιώσει όλες τις αδυναμίες του με το πέρασμα του χρόνου και είναι ο πιο χοτ παίκτης στην αγορά από το ρόστερ της ομάδας.
Με την διαχείριση που έτυχε βέβαια, με την λογική αντέχει αυτός δεν έχει πρόβλημα, τον σκάσαμε και αυτόν. Ευκαιρία τώρα να ηρεμήσει, να εκμεταλλευτεί και την απουσία του λόγω της κόκκινης και να μπει στη τελική ευθεία έχοντας ανάσες.
ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ
Μείναμε από στόπερ, επειδή τραυματίστηκε ο Βαρέλα την ώρα που είναι εκτός ο Κρέσπο και άνοιξε κουβέντα για το ποιος θα παίξει. Μία κουβέντα γεμάτη αφέλεια γιατί απλούστατα ο ΠΑΟΚ έχει άλλα δύο στόπερ στο ρόστερ του. Τελικά έπαιξε ο Μιχάι, ο οποίος δεν είχε θέματα, ούτε προβλημάτισε την ομάδα. Την επόμενη θα παίξει ο Μιχαηλίδης και πάλι δεν θα έχουμε θέμα. Αυτή τη φοβία με τους νέους παίκτες, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί την έχουμε. Δεν την είχαμε σίγουρα.
