Όπως το 2022 και το 2023 και το 2024: ο Μαξ Φερστάπεν κράτησε με άνεση πίσω του τις δύο ΜακΛάρεν και πήρε την 4η σερί νίκη του στην Ιαπωνία, δείχνοντας πως θα πουλήσει πολύ ακριβά το αγωνιστικό του τομάρι και φέτος. Δεύτερος ο Νόρις, τρίτος ο Πιάστρι.
Ο ντετέκτιβ της αστυνομίας της Νέας Υόρκης Τζον Μακλέιν, καταφτάνει στο Λος Άντζελες για να τα ξαναβρεί με τη σύζυγό του, Χόλι. Ο οδηγός της λιμουζίνας, Αργάιλ, πηγαίνει τον Μακλέιν στο κτίριο Νακατόμι Πλάζα για να συναντήσει τη Χόλι στο χριστουγεννιάτικο πάρτι της εταιρίας. Ενώ ο Μακλέιν αλλάζει ρούχα, το πάρτι διακόπτεται από την άφιξη του Γερμανού τρομοκράτη Χανς Γκρούμπερ και της ομάδας του: Καρλ, Φράνκο, Τόνι, Θίο, Αλεξάντερ, Μάρκο, Κρίστοφ, Έντι, Ούλι, Χάινριζ, Φριτζ και Τζέιμς. Η ομάδα κρατά τους παρευρισκόμενους ως ομήρους εκτός από τον Μακλέιν, ο οποίος καταφέρνει να γλιτώσει, οπλισμένος με το υπηρεσιακό του όπλο…
Εντάξει, προφανώς και δεν χρειαζόταν αυτό το επαίσχυντο copy-paste από την wikipedia. Ενδεχομένως και μια απλή αναφορά στο όνομα «Τζον Μακλέιν» ν’ αρκούσε για να καταλάβετε ότι μιλάμε για το Die Hard.
Σε μια παντελώς αυθαίρετη ευθεία σύγκριση με την Φόρμουλα 1, θα μπορούσε κανείς να πει πως υπάρχει μόνο ένας που, στην παρούσα φάση τουλάχιστον, δείχνει πολύ σκληρός για να πεθάνει: ο Μαξ Φερστάπεν.
Ο τέσσερις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής ήταν ο poleman μετά τις εκπληκτικές κατατακτήριες του Σαββάτου κι αυτο το P1 που εξασφάλισε για χιλιοστά αποδείχτηκε, εν τέλει, το σημείο κλειδί: μένοντας δύσκολα μπροστά με το που έσβησαν τα κόκκινα φώτα ο Ολλανδός δεν απειλήθηκε σε κανένα σημείο του αγώνα στην Σουζούκα, έστω κι αν είχε μονίμως πίσω του στο 1.5, περίπου, δευτερόλεπτο τον Λάντο Νόρις.
Κάπως έτσι, ελαφρώς «άκοπα», πήρε για τέταρτη σερί χρονιά την καρό σημαία στην Ιαπωνία (ο μοναδικός νικητής από το 2022 κι έπειτα- θυμίζουμε πως το 2020 και το 2021 το συγκεκριμένο grand prix δεν έγινε λόγω covid), υπενθυμίζοντας σε όλους πως αν θέλεις να γίνεις ο βασιλιάς της ζούγκλας που ονομάζεται F1, πρέπει πρώτα να «σκοτώσεις» το λιοντάρι.
Κι αυτό μόνο εύκολο δεν είναι, κι ας οδηγεί υποδεέστερο μονοθέσιο…
Πίσω από τον αλάνθαστο πιλότο της Ρεντ Μπουλ τερμάτισαν σε παράταξη οι δύο ΜακΛάρεν, με τον Νόρις μπροστά από τον Πιάστρι. Τα πορτοκαλί μονοθέσια επέλεξαν τον δρόμο της ασφαλούς προσέγγισης, στη λογική του «να μην πάθουμε και τίποτα».
Σταθεροί στη στάση τους του «όποιος είναι μπροστά, μένει μπροστά» δεν έδωσαν εντολή στον Νόρις ν’ αφήσει τον Πιάστρι, που έμοιαζε ταχύτερος στο μεγαλύτερο κομμάτι του αγώνα, να περάσει κι έβαλαν μια χαρά βαθμούς στο σακούλι τους. Για κάποιο λόγο, όμως, φεύγουν από την Σουζούκα με μερικές απροσδόκητες αμυχές στο τετράτροχο σαρκίο τους.
O Λεκλέρκ ακολούθησε στην τέταρτη θέση κάνοντας έναν αγώνα Δ.Α.-Δ.Α. (Δεν απειλώ- Δεν απειλούμαι), με τους Ράσελ-Αντονέλι πίσω του και τον πιτσιρικά Κίμι να κλέβει την παράσταση στο τελευταίο τρίτο του grand prix, όταν κι έγραφε τον έναν ταχύτερο γύρο μετά τον άλλον. Κρίμα, για τον ίδιο, που φέτος δεν ισχύει το +1 βαθμός για το fastest lap.
O Χάμιλτον ήρθε 7ος όντας η μοναδική (!) αλλαγή στην πρώτη δεκάδα εν συγκρίσει με το πώς εκκίνησαν τα μονοθέσια, όμως δύσκολα θα θυμάται σε 17 λεπτά από τώρα το τι έκανε στην συγκεκριμένη πίστα μιας και δεν μεταπήδησε στην Φεράρι για να είναι τόσο πίσω, την στιγμή που Χάτζαρ (καταπληκτικός και πάλι), Άλμπον και Μπέρμαν (αμφότεροι ξανά στους βαθμούς) συμπλήρωσαν την πρώτη δεκάδα.
«Και ο Αλόνσο; Ο Γιούκι; Ο Λόσον; Τι έκαναν;», σας ακούμε να ρωτάμε καθώς έχουμε μία μακρινή συγγένεια με την Ιωάννα της Λωρραίνης. Ο Φερνάντο ήταν 11ος αδυνατώντας να κάνει κάτι καλύτερο με τη μετριότατη Άστον Μαρτιν, ο Τσουνόντα στο, εντός έδρας, ντεμπούτο του με την Ρεντ Μπουλ ήταν μόλις 12ος δείχνοντας πως το πρόβλημα το νο2 στους Ταύρους είναι βαθύτερο και ο Λόσον εθίστηκε τόσο πολύ στις πίσω θέσεις του γκριντ που ήρθε μόλις 17ος. Δράμα, είπατε; Σωστό. Καβάλα (στους μικρούς ταύρους) μια φορά δεν είναι…
