Μπαίνουμε πια στο δεύτερο μισό της σεζόν, στο οποίο θα κριθούν όλοι οι στόχοι. Από τη μια το πρωτάθλημα και ό,τι διεκδικεί ο ΠΑΟΚ μέσα απ΄ αυτό, και από την άλλη το κύπελλο.
Το κύπελλο, το βάζω πάντα δεύτερο στη σειρά. Δεν είναι αυτό που κρίνει το τί αξίζει μια ομάδα, είναι ο θεσμός της συγκυρίας. Αν το σουτ του Τσέριν δεν πήγαινε στο δοκάρι, αν διαιτητής (ή VAR) ήταν κανένας Λαόθ και έδινε πέναλτι στο καραγκιοζιλίκι του Κουρμπέλη, τώρα ίσως υπήρχε λιγότερος ενθουσιασμός. Στο κύπελλο, μια κακή ή καλή μέρα, μια διαιτητική απόφαση, ένα τυχαίο γεγονός, μπορούν να σε εκτροχιάσουν ή να σε οδηγήσουν στο τρόπαιο.
Ο ΠΑΟΚ δεν είναι ομάδα κυπέλλου, δεν μπορεί να είναι κι αυτό δείχνει πόσο έχει μεγαλώσει.
Φυσικά, όταν φτάνεις προς το τέλος, και τα παιχνίδια είναι διπλά, εννοείται πως η κατάκτηση γίνεται στόχος. Δεν μπορεί, όμως, να αποτελεί ψύχωση τον Αύγουστο. Αυτά, για μικρές ομάδες, για μικρά ή στερημένα μεγέθη.
Το κύπελλο την Τετάρτη, ήρθε να μας επιβεβαιώσει πως ο ΠΑΟΚ άφησε πίσω του μια κακή περίοδο και πλέον μπήκε σε έναν άλλο δρόμο. Ο ΠΑΟΚ είναι και πάλι ένα μεγάλο μέγεθος μέσα στο γήπεδο, μια ομάδα, που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τους δεινόσαυρους του λεκανοπεδίου.
Ήταν η δεύτερη συνεχόμενη μεγάλη νίκη του ΠΑΟΚ στην Τούμπα, μετά το 1-0 επί του Άρη. Η δεύτερη συνεχόμενη μεγάλη νίκη, με τον ΠΑΟΚ να παίζει πολύ καλά, να κυριαρχεί στον αγωνιστικό χώρο, να κερδίζει με σκορ που στο τέλος του αγώνα φάνηκε μικρό.
Ο Ράζβαν Λουτσέσκου έκανε όλα όσα έπρεπε να κάνει από την ώρα που η ομάδα του γνώρισε έναν ταπεινωτικό αποκλεισμό από την Ευρώπη, γιατί ο ΙΔΙΟΣ δεν την προετοίμασε καλά.
Σιγά σιγά έφερε μπροστά μας τον κανονικό ΠΑΟΚ, αυτόν τον ΠΑΟΚ που έχουν συνηθίσει με προπονητή το Λουτσέσκου.
Μια ομάδα με αυτοπεποίθησή, μια ομάδα που παίζει καλά, μια ομάδα που ξυπνάει το ενδιαφέρον του κοινού της. Η Τούμπα ήταν τόσο ωραία στα τελευταία τρία παιχνίδια…
To παιχνίδι του κυπέλλου μας έδειξε επίσης ότι οι διαφορές σ΄ αυτό το επίπεδο είναι μικρές (αν υπάρχουν διαφορές…).
Αυτή την περίοδο, οι τέσσερις που διεκδικούν τις πρώτες θέσεις, είναι πάνω κάτω στα ίδια.
Η ΑΕΚ ξεχωρίζει κάπως (και “εντός” και “εκτός”) και πιστεύω από το καλοκαίρι ότι θα πάρει το πρωτάθλημα, αλλά δεν πρέπει να διαγράψουμε κανέναν.
Για τον ΠΑΟΚ το ζητούμενο αυτή την εποχή, είναι απλό.
Θα πρέπει να κεφαλαιοποιήσει ό,τι καινούριο έφερε στο παιχνίδι του, να προσπαθήσει να το εξελίξει λίγο περισσότερο και να δοθεί στον προπονητή η δυνατότητα να ανοίξει λίγο το βάθος του ρόστερ του για να μπορέσει να βγάλει αυτά τα (μέχρι) 21 παιχνίδια που έχει μέχρι τον Μάιο.
Αυτή την εποχή, το ενεργό ρόστερ του ΠΑΟΚ είναι μικρότερο των ανταγωνιστών του, είδαμε πόσο σημαντική μπορεί να είναι μια προσθήκη τύπου Τάισον και αντιλαμβανόμαστε πόσο σημαντικές μπορεί να είναι άλλες δυο προσθήκες, ενός επιθετικού κι ενός ακραίου αμυντικού.
Είναι κρίμα να μην γίνουν αυτές οι κινήσεις, ειδικά τώρα που ήρθε και το διπλό στη Λεωφόρο κι ο ΠΑΟΚ μπήκε στη μάχη του τίτλου και να συζητάμε ακόμη για προσθήκες…
